Grubosz jajowaty, inaczej „drzewko szczęścia” lub „drzewko pieniężne” to popularna roślina doniczkowa, która nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Liście grubosza, przypominające monety, są mięsiste, błyszczące, jajowatego kształtu, całe zielone bądź z czerwonym brzegiem. Roślina doskonale nadaje się do formowania zgodnie z zasadami sztuki bonsai. Sprawdź jak uprawiać drzewko szczęścia.

Drzewko szczęścia — uprawa

Grubosz jajowaty pochodzi z Afryki Południowej. Jest to sukulent z rodziny gruboszowatych. W warunkach naturalnych osiąga wysokość do 4 m, w warunkach domowych do 1 m. Rośnie dość wolno, rocznie pędy przyrastają kilka centymetrów.

Roślina lubi światło, nie należy jej ustawiać w zacienionych miejscach. Latem jednak należy zwrócić uwagę, aby grubosz nie stał w ostrym słońcu, ponieważ jego liście mogą żółknąć i się marszczyć. W takim przypadku należy go cieniować. Dobrze znosi suche powietrze. Porą letnią grubosza można wynieść na balkon lub zakopać w doniczce w ogrodzie. Zimą najlepiej przechowywać w chłodnym, jasnym pomieszczeniu. Optymalna temperatura dla rośliny to 20-22 st. C., ale kilka kresek niżej lub wyżej nie zrobi mu różnicy. Zimą należy chronić roślinę przed przeciągami w czasie wietrzenia mieszkania.

Grubosza podlewamy obficie, ale z kolejnym podlewaniem czekamy, aż podłoże w doniczce całkowicie wyschnie. Zbyt częste i nadmierne podlewanie jest najczęstszą przyczyną niepowodzeń uprawowych. Podłoże grubosza powinno zostać wzbogacone dużym dodatkiem gruboziarnistego piasku z dodatkiem żyznej ziemi liściowe, bez domieszki torfu. Na dnie doniczki należy ułożyć warstwę drenażu.

Roślinę nawozimy 2 razy w roku – wiosną i wczesnym latem. Przesadzamy, dopiero kiedy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Można to zrobić o dowolnej porze roku. Rozmnażanie rośliny polega na ścinaniu sadzonek zielnych, które następnie należy umieścić w naczyniu z wodą. Gdy pojawią się korzenie, grubosza należy wsadzić do doniczki.

Grubosz — przycinanie

Pomimo że grubosz rośnie wolno, warto czasem wykonać przycięcie formujące. Poniżej miejsca cięcia pojawiają się zwykle dwa nowe liście.

Grubosz jajowaty a grubosz drzewiasty

Grubosz jajowaty często bywa mylony z gruboszem drzewiastym (C. arborescens) o okrągławych, matowych liściach w srebrzystym odcieniu, z czerwonym brzegiem u odmiany 'Blue Bird’ lub lekko pofałdowanych u 'Blue Wave’.

Podobieństwo tych roślin jest tak duże, że część ekspertów uważa, że należą do jednego gatunku. W dodatku zarówno grubosz jajowaty, jak i grubosz drzewiasty, występują pod nazwami: C. argentea, C. obliqua i C. portulacea. Nic dziwnego zatem, że niektórzy doliczają się około 150 gatunków gruboszy, a inni ponad 300.

Grubosz — odmiany

Polecane odmiany grubosza to 'Gollum’ oraz 'Hobbit’. Liście tych roślin mają oryginalny i adekwatny do nazwy kształt trąbki z wgłębieniem na szczycie. Z bliska do złudzenia przypominają uszy baśniowych postaci.

Obie odmiany często są mylone, bowiem różnią się od siebie nieznacznie. U odmiany 'Hobbit’ liście nie zawsze tworzą kształt idealnej trąbki i czasem nie są całkiem zwinięte, a u odmiany 'Gollum’ prawie wszystkie liście są trąbkowate.

Podobnie jak inne grubosze, Gollumy i Hobbity nie lubią mokrego podłoża, dlatego nie należy ich zbyt często podlewać. Od nadmiaru wody może dojść bowiem do gnicia systemu korzeniowego. Latem wystarczy roślinę podlewać bardzo umiarkowanie, nawet raz w tygodniu, szczególnie w czasie upałów, a zimą wystarczy raz na 3-4 tygodnie. Przed każdym kolejnym podlaniem, ziemia w doniczce musi przeschnąć, aby nie zgromadziła w sobie zbyt dużo wilgoci. Grube, mięsiste liście grubosza są doskonałym magazynem na wodę, zaopatrującym w nią wszystkie części rośliny w miarę potrzeb, co pozwalają przetrwać chwilowe okresy niedoborów wody.

Grubosze powinny mieć bardzo przepuszczalne, lekkie podłoże (najlepiej przeznaczone do uprawy kaktusów lub ziemię uniwersalną ze sporym dodatkiem piasku) oraz doniczkę z otworami odpływowymi na dnie, aby nadmiar wody mógł z niej swobodnie wypływać.

Roślinie należy także zapewnić dostatecznie dużo światła, gdyż grubosz hobbit i gollum nie tolerują cienia. Zbyta mała ilość słońca sprawia, że pędy zaczynają wiotczeć i nadmiernie się wydłużać, a liście blednąć i karleć. Z tego też powodu utrzymanie grubosza w dobrej formie w okresie zimowym może być nieco utrudnione, szczególnie jeśli uprawiany jest w niezbyt słonecznym mieszkaniu.

Problemowe może także okazać się zapewnienie roślinie odpowiedniej temperatury, zwłaszcza zimą, kiedy grubosz przechodzi w stan spoczynku i oczekuje temperatury niższej (najlepiej ok. 8-10 stopni Celsjusza). Letnie temperatury są dla grubosza odpowiednie (preferuje około 24-30 stopni Celsjusza) dlatego w tym czasie może zostać nawet wyniesiony na balkon lub taras i pozostać tam aż do jesieni (preferuje świeże powietrze).

Grubosz bonsai

Na wzór oryginalnego bonsai, grubosza można uprawiać w szerokiej, dość płytkiej donicy, przy czym musi być to naczynie szerokie, ciężkie i stabilne. Grubosz jest bowiem rośliną dość ciężką i łatwo może się przewrócić, jeśli rośnie w nieodpowiedniej doniczce.

Zanim jednak do tego dojdzie, musimy grubosza odpowiednio przygotować do przeprowadzki, gdyż jego bryła korzeniowa wyjęta ze zwykłej doniczki, z pewnością nie zmieści się w niedużym, płytkim naczyniu. Dlatego co kilka miesięcy korzenie rośliny należy lekko przyciąć i za każdym razem sadzić ją do coraz mniejszej donicy.

Dlaczego grubosz gubi liście?

Opadanie liści grubosza może być wywołane przechowywaniem w zbyt niskiej temperaturze lub narażeniem rośliny na przeciągi. Inna przyczyna to zbyt mała ilość światła – liście wtedy nie tylko opadają, ale tracą także kolor i nienaturalnie wyciągają pędy.

Drzewko szczęścia gubi liście również od nadmiernego podlewania, a pierwszym objawem jest marszczenie się blaszek liściowych. Ostatnią przyczyną może być zbyt ciasna doniczka, uniemożliwiająca roślinie zdrowy rozwój.