Tag: sansewieria

Sansewieria cylindryczna – uprawa

Sansewieria cylindryczna, potocznie zwana wężownicą, to roślina doniczkowa o charakterystycznych liściach, które przypominają wzniesione do góry szable. Jest długowieczna i bardzo wytrzymała na niekorzystne warunki uprawy. Zniesie praktycznie wszystko, oprócz nadmiernego przelania.

Sansewieria cylindryczna — uprawa

Liście sansewerii cylindrycznej w naturze osiągają nawet do 2 m wysokości, ale w uprawie doniczkowej dorastają do ok. 1 m. Spomiędzy rozety liści wyrastają bezlistne pędy kwiatostanowe o długości 40-60 cm, a na ich wierzchołkach tworzą się kłosowate kwiatostany złożone z kilkudziesięciu rurkowatych kwiatów. Pędy kwiatostanowe i kwiaty mogą być zielonkawobiałe lub różowe, niekiedy wydzielają lepką, przezroczystą ciecz. Roślina w uprawie domowej zakwita nawet kilka razy w roku, w różnych terminach. W sprzedaży wężownica dostępna jest w postaci kilku pionowo posadzonych liści, które z czasem utworzą wachlarzowate rozety, lub w postaci warkocza zaplecionego z liści.

Wężownica jet bardzo wytrzymała na niekorzystne warunki uprawy. Najlepiej lubi światło rozproszone i półcień, doskonale rośnie zarówno na parapecie (najlepiej okna południowego, i za firanką), jak i w głębi pomieszczeń. Dobrze znosi niedobór wody, jedyne co jej szkodzi to nadmierne przelanie. Nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni, kłączy oraz liści. Dlatego sansewerię należy podlewać rzadko, najlepiej, gdy podłoże całkiem przeschnie. Podłoże dla wężownicy powinno być żyzne, próchniczne i przepuszczalne, można kupić uniwersalne podłoże dla roślin doniczkowych z domieszką piasku lub drobnego żwiru. Na dnie doniczki należy ułożyć kilkucentymetrowy drenaż, np. z grubego żwiru lub keramzytu.

Sansewerię można zasilać nawozem uniwersalnym, nawozem dla roślin o ozdobnych liściach lub nawozem dla kaktusów. Należy to jednak robić w sposób umiarkowany, ponieważ zbyt intensywne nawożenie może powodować szybki rozrost i konieczność częstego przesadzania. Siła wzrostu korzeni jest tak ogromna, że mogą one rozsadzić doniczkę. Wężownicę przesadza się wiosną, w razie konieczności corocznie, najlepiej do doniczki maksymalnie 2–3 rozmiary większą od poprzedniej (w przeciwnym wypadku u rośliny zacznie silnie rozrastać się system korzeniowy, kosztem wzrostu części nadziemnej).

Języki teściowej – kwiat, który dotleni Twój dom

Język teściowej, inaczej wężownica lub sanseweria, można spotkać w wielu domach. Nic dziwnego, kwiat ten uznawany jest bowiem za jedną z najlepiej dotleniających roślin doniczkowych. Poleca się go szczególnie do sypialni, ponieważ nocą zmienia dwutlenek węgla w tlen i oczyszcza powietrze z innych zanieczyszczeń. Języki teściowej są bardzo łatwe w uprawie — niestety kwiat ten kwitnie dość rzadko. Warto zadbać, aby miejsce, w którym stoi, było ciepłe i słoneczne, a także trudno dostępne dla najmłodszych. Wprawdzie wężownica nie jest rośliną trującą, ale należy wykluczyć ryzyko jej spożycia.

Języki teściowej – właściwości

Języki teściowej to kwiat z rodziny sukulentów, które magazynują wodę w swoich mięsistych liściach. Preferuje ciepłe miejsca, przy czym latem optymalna temperatura to 24 stopnie, zimą należy uważać, aby temperatura nie spadła poniżej 10 stopni. Wężownica posiada wiele odmian, które charakteryzują się różną długością liści. Niektóre okazy osiągają wysokość do 30 cm, inne mogą dorastać nawet do 1,5 m. Cena wężownicy zależna jest od jej rodzaju i wielkości. Najczęściej to 25 – 30 zł za okaz wysokości 40 – 50 cm.

Języki teściowej – pielęgnacja

Jeżyki teściowej nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Jako sukulenty preferują suszę, bez wody mogą wytrzymać nawet kilka miesięcy. Latem kwiat można podlewać co 1-2 tygodnie, zimą podlewanie można ograniczyć nawet do 21 dni. Wężownica rośnie najlepiej w miejscach słonecznych bądź lekko zacienionych, lubi też suche powietrze. Do czyszczenia liści należy stosować tylko wilgotną szmatkę. Języki teściowej można sadzić pojedynczo lub grupowo. Odpowiednim podłożem jest uniwersalna mieszanka ziemi dla kwiatów doniczkowych o odczynie obojętnym. Na dnie doniczki warto ułożyć warstwę drenażu o grubości 2-3 cm. Rozmnażanie wężownicy jest proste. Można to zrobić poprzez sadzonki stworzone z fragmentów liści bądź dzieląc kłącza starszych roślin.

Język teściowej – choroby

Choroby, jakie najczęściej dotykają wężownice to:

• blednięcie i zanikanie pasków, które związane jest zwykle z niedostateczną ilością światła;
• brunatne plamy na liściach bądź ich gnicie, które powstają na skutek nadmiernego podlewania rośliny;
• brązowienie i podsychanie liści, których przyczyną jest zbyt mała ilości wody i wysoka temperatury powietrza;
• suche, oparzone fragmenty liści, które powstają na skutek nadmiernego wystawiania rośliny na słońce;
• miękkie i czarne liście, gdy roślina przebywa w zbyt niskich temperaturach;
• wełnowiec — zaatakowana nim roślina charakteryzuje się małymi, drobnymi białymi kłaczkami na liściach. W celu usunięcia choroby należy zrobić oprysk specjalnie dobraną substancją chemiczną, którą można kupić w sklepie ogrodniczym, bądź przetrzeć liście denaturatem. Chodzi o całkowite zlikwidowanie zalążków wełnowców, które są ciężkie do usunięcia domowymi sposobami i mogą przenosić się na pozostałe rośliny;
• postrzępione brzegi liści — mamy wtedy do czynienia z porażeniem przez opuchlaki. Do wyleczenia rośliny także trzeba zastosować preparat odpowiednio dobrany w sklepie ogrodniczym.

Języki teściowej — kwitnienie

Kwiaty sansewerii są drobne, a kształtem przypominają lilie, o kolorze kremowym, białym bądź zielonkawym. Ukazują się niezależnie od pory roku. Zapach języka teściowej jest bardzo intensywny i charakterystyczny, przypomina woń kwitnącego jaśminu. Aby roślina zakwitła, należy uważać, aby nie podlewać jej zbyt często. Zalecane jest wręcz rzadsze podlewanie, z odstępami nawet dwutygodniowymi. Cały kwiatostan po przekwitnięciu należy obciąć.

Język teściowej – czy kwiat jest trujący?

Język teściowej nie jest trujący, jednak warto chronić kwiat przed dziećmi. Kontakt z jamą ustną może powodować bowiem nudności, wymioty, ból ust oraz nadmierne ślinienie.