Szkło, które coraz częściej przestaje być tylko elementem dekoracyjnym w architekturze, zdobywa uznanie jako materiał konstrukcyjny. Dzięki postępowi w technologii produkcji, szkło zyskuje właściwości, które sprawiają, że staje się ono nieodzownym komponentem nowoczesnych budowli. Świadczą o tym realizacje takie jak Dworzec Metropolitalny w Lublinie, dzieło architektów z pracowni Tremend.

Wykorzystanie szkła w budownictwie staje się kluczowym elementem nowoczesnej architektury, zwłaszcza w obiektach publicznych. Szkło zyskało popularność dzięki swojej wszechstronności, umożliwiając architektom tworzenie budynków, które nie tylko są estetyczne, ale i funkcjonalne. Znane z przejrzystości i minimalizmu, szkło pozwala na projektowanie z rozmachem, przekraczając standardowe pojęcie formy i funkcji. Nowe technologie w produkcji szkła nie tylko zwiększają jego trwałość, ale również wprowadzają innowacje, jak choćby lepszą izolację termiczną czy akustyczną, co sprawia, że jest ono idealne do zastosowania w dużych projektach urbanistycznych. Dworzec Metropolitalny w Lublinie to przykład, jak nowoczesne materiały mogą przyczynić się do tworzenia przestrzeni, która jest zarówno funkcjonalna, jak i estetycznie atrakcyjna.

W swojej praktyce architektonicznej korzystam ze szkła zarówno w projektach obiektów kubaturowych, jak i w projektach wnętrz. Przede wszystkim zwracam uwagę na właściwości termiczne oraz akustyczne szkła, a także jego kolor i jakość. W obiektach użyteczności publicznej, w których przebywają ludzie, szczególnie ważne są parametry bezpieczeństwa – odpowiedni dobór pod kątem typu i grubości szkła czy ilości folii – wyjaśnia architektka Magdalena Federowicz-Boule, Prezes Zarządu i Dyrektor kreatywna pracowni Tremend.

Szkło, jako materiał o wszechstronnych zastosowaniach, coraz częściej staje się kluczowym elementem w nowoczesnych projektach architektonicznych. Wyraźnie pokazuje to przykład nowego Dworca Metropolitalnego w Lublinie, realizacji pracowni Tremend, gdzie szklana elewacja nie tylko estetycznie urozmaica bryłę budynku, ale również spełnia ważne funkcje użytkowe i środowiskowe. Zlokalizowany w sercu miasta, trzykondygnacyjny obiekt Dworca Metropolitalnego w Lublinie jest ważnym punktem przesiadkowym, łączącym komunikację miejską, regionalną i krajową. Jednak to nie tylko funkcjonalność stanowi o unikalności tego projektu, lecz także nowatorskie podejście do wykorzystania szkła w architekturze, które przekłada się na energetyczną efektywność budynku.

Szkło w służbie ciepła

Podczas realizacji Dworca Metropolitalnego szczególną uwagę skupiono na aspektach środowiskowych, szczególnie w zakresie energochłonności i emisyjności obiektu. Architekci z Tremend wprowadzili innowacyjną koncepcję struktury „box in box”, która pozwoliła na optymalizację kosztów ogrzewania, wykorzystując jednocześnie zalety ogrzewania pasywnego. Dzięki zastosowaniu specjalnie dobranej przeszklonej elewacji, udało się maksymalnie wykorzystać naturalne źródła ciepła.

Kluczowym elementem projektu były produkty szklane firmy Saint-Gobain Glass. W szczególności, na elewacji zewnętrznej i fasadzie „wewnętrznego pudełka” zastosowano szkło z powłoką przeciwsłoneczną COOL-LITE® XTREME 70/33 II, które znacząco przyczynia się do redukcji zużycia energii potrzebnej do klimatyzacji i sztucznego oświetlenia, jednocześnie zmniejszając koszty ogrzewania. Taka strategia nie tylko obniża bieżące wydatki eksploatacyjne, ale również przyczynia się do ograniczenia śladu węglowego całego przedsięwzięcia.

Projekt Dworca Metropolitalnego w Lublinie doskonale ilustruje, jak nowoczesne technologie i materiały, takie jak specjalistyczne szkło, mogą być wykorzystane do tworzenia funkcjonalnych, estetycznie atrakcyjnych, a przede wszystkim zrównoważonych środowiskowo przestrzeni publicznych.

Bezpieczny jak… dworzec

Bezpieczeństwo i komfort termiczny to kluczowe aspekty projektowania obiektów użyteczności publicznej, takich jak nowy Dworzec w Lublinie. W tym projekcie zastosowano szkło hartowane o wysokiej wytrzymałości, zapewniające ochronę i bezpieczeństwo podróżnym czekającym na pociągi czy spieszącym się na perony. Dodatkowo, w celu zwiększenia bezpieczeństwa przeciwpożarowego, użyto szkła o wysokiej klasie ognioodporności. Taka konstrukcja nie tylko gwarantuje bezpieczeństwo, ale również wpływa na estetykę i funkcjonalność przestrzeni. Duże, przejrzyste tafle szklane zapewniają doskonałe doświetlenie wnętrz naturalnym światłem oraz umożliwiają podróżnym swobodne obserwowanie otoczenia dworca bez przeszkód wizualnych. Dla pracowników dworca zapewniona jest natomiast odpowiednia prywatność dzięki zastosowaniu szkła PRIVA-LITE, które od zewnątrz charakteryzuje się zmiennej przezierności.

Przejrzystość i otwartość, jaką oferuje zastosowanie szkła w architekturze, pozwala na wzajemne przenikanie się wnętrza z zewnętrzem, zacierając granice wyznaczone przez tradycyjne przegrody konstrukcyjne. To nie tylko wzmacnia estetykę miejsca, ale także sprawia, że przestrzeń staje się bardziej przestronna i przyjazna dla użytkowników.

W architekturze i projektach wnętrz szkło pomaga nawiązać relację wnętrza z otoczeniem, a w wielu przypadkach może też łączyć przestrzenie w obrębie samego wnętrza. Materiał ten, jak chyba żaden inny, pozwala na fizyczne zamknięcie przy jednoczesnym wizualnym otwarciu. Jest swego rodzaju przegrodą termiczną, akustyczną i funkcjonalną, ale taką, która nie dzieli przestrzeni. Tę możliwość szeroko wykorzystaliśmy np. w naszym projekcie Dworca w Lublinie – podsumowuje architektka Magdalena Federowicz-Boule.

Szkło hartowane, o wysokiej ognioodporności i zastosowanie nowatorskich technologii przyciemniania czynią szklaną fasadę Dworca w Lublinie prawdziwą wizytówką inwestycji. Dzięki tym rozwiązaniom, dworzec ten stanowi nie tylko wygodny, ale również bezpieczny punkt przesiadkowy, który zdobywa pozytywne opinie zarówno podróżnych, jak i jest przyjazny dla środowiska.