Runianka japońska to roślina z rodziny bukszpanowatych. Z racji szybkiego rozprzestrzenienia się, świetnie nadaje się do zadarniania miejsc pod krzewami oraz drzewami, może nawet zastępować trawnik. Często zdobi parki i ogrody w stylu japońskim, rośnie wokół zimozielonych krzewów, w ogrodach symetrycznych oraz w zieleni wokół firm.

Runianka japońska — uprawa

Naturalnie runianka japońska występuje w lasach liściastych Japonii i Chin. W Polsce uprawiana jest od 1882 roku. Podobnie jak bukszpan należy do botanicznej rodziny bukszpanowatych.

Roślina płoży się po podłożu, osiągając do 30 cm wysokości, i szybko rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom. W szybkim tempie potrafi wytworzyć efektowne, zielone dywany szczelnie okrywające glebę.

Głównym walorem dekoracyjnym runianki są skórzaste, błyszczące i ząbkowane liście. W maju pojawiają się liczne, drobne, białe kwiaty, które zebrane są w kłosokształtne grona i dzięki delikatnemu zapachowi przyciągają liczne owady, m.in. pszczoły i motyle.

Jest odporna na choroby oraz zanieczyszczenia i nie ma dużych wymagań, dlatego chętnie wykorzystywana jest jako ozdoba miejska. Ponadto bardzo dobrze znosi chłodne zimy oraz wiosenne przymrozki.

Stanowisko

Powinno być cieniste lub półcieniste — liście narażone na zbyt silne słońce, mogą doznać poparzenia. Roślina dobrze czuje się pod drzewami lub na niezbyt stromych, zacienionych skarpach.

Podłoze

Najlepiej, aby gleba była żyzna, dobrze przepuszczalna, wilgotna o próchniczym podłożu i lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6,5). Nie powinna być luźna, nadmiernie przepuszczalna, aby roślina nie traciła zbyt szybko wody.

Runianka japońska — jak sadzić?

Powinno odbywać się w terminie od marca do kwietnia oraz od sierpnia do listopada (w rozstawie co 20 do 25 cm). Dołek powinien mieć głębokość około 40 cm, a sadzonki powinny być przez niedługi okres nieco intensywniej podlewane. Runianki nie należy sadzić w sąsiedztwa roślin, które mają płytki system korzeniowy i mogą konkurować z nią o wodę oraz składniki pokarmowe. Roślina powinna być regularnie podlewana w czasie upalnych dni latem, ponieważ kiepsko znosi dłuższe okresy suszy.

Najlepsze miejsce dla runianki to stanowiska cieniste lub półcieniste, np. pod drzewami lub na niezbyt stromych, zacienionych skarpach. Ponieważ roślina jest odporna na choroby oraz zanieczyszczenia i nie ma zbyt dużych wymagań, świetnie nadaje się nie tylko do zastosowania w ogrodach przydomowych, ale także w zieleni miejskiej.

Cięcie

Runiankę warto przycinać na wiosnę, dzięki czemu intensywniej się zagęści w nowym sezonie.

Runianka japońska zimą

Runianka zazwyczaj bardzo dobrze znosi chłodne zimy oraz wiosenne przymrozki, ponieważ jest odporna na mróz. Roślina nie zrzuca liści na zimę.

Runianka japońska cena

runianka japońska sadzonki kosztuje 12 zł/ szt.

Runianka japońska — odmiany

Runianka japońska 'Green carpet’

  • ma zimnozielone, kilkucentymetrowe liście, które są gładkie, błyszczące, zebrane w rozety na końcach pędów,
  • nazywana jest zielonym dywanem, bo bardzo gęsto i szczelnie porasta miejsce nasadzenia (rozrasta się przez podziemne rozłogi),
  • dorasta do około 30 cm i nie wymaga cięcia,
  • małe, białe i pachnące kwiaty pojawiają się w kwietniu,
  • lubi lekko ocienione miejsca, dlatego warto zasadzać ją w cieniu korony drzew,
  • najlepsza gleba: kwaśna, próchniczna, wilgotna, żyzna,
  • jest mrozoodporna.

Runianka japońska 'Variegata’

  • ma zimozielone liście z biały obrzeżeniem, szczególnie dekoracyjne nad ranem lub po opadach deszczu,
  • łatwo i szybko zadarnia duże cieniste powierzchnie, tworząc zielone kobierce,
  • lubi stanowiska cieniste i półcieniste, na stanowisku słonecznym przy wilgotnym podłożu urośnie, ale jej liście mogą zostać poparzone,
  • preferuje umiarkowanie wilgotne i próchniczne gleby,
  • dobrze znosi zimę,
  • polecana jest do obsadzeń pod drzewami i między krzewami,
  • rozrasta się za pomocą kłączy, dlatego, aby zapobiec jej rozprzestrzenieniu, należy zastosować barierę dla korzeni w formie np. opaski dylatacyjnej wkopanej w rabatę.