Popularny perukowiec podolski jest jednym z najbardziej efektownych krzewów należących do tzw. rodziny nanerczowatych. Oryginalnie uprawia się go w południowo-zachodniej Azji oraz w południowo-wschodniej Europie, ale w ostatnich latach triumfy popularności święci również w polskich ogrodach. Trudno się temu dziwić – jego niesamowite liście i delikatne kwiaty obsypują roślinę niczym barwna peruka!

Perukowiec Podolski co to za krzew?

Krzew ten należy do roślin ozdobnych i w Polsce cieszy się wyjątkowym uznaniem. W okresie kwitnienia widać go z daleka, a kolorystyka jego kwiatów i liści natychmiast przyciąga wzrok. Z racji na stosunkowo niewysokie wymagania co do gleby, na której najlepiej jest go sadzić, przyjmuje się świetnie zarówno w przydomowych ogrodach, jak i na skwerach i w parkach miejskich. Wyróżnia go także piękny, smukły pień, żółty kolor drewna i pędy pokryte dość gęsto korkowymi brodawkami.

Największe atuty:

  • Piękne, cienkie, czerwone liście, które pojawiają się na roślinie w maju i przez długie miesiące utrzymują mocny kolor, ciesząc tym samym oko. Popularna odmiana „Royal Purple” ma np. liście w bajecznym kolorze ciemnej purpury, która jesienią zmienia się w jaskrawą, oszałamiającą wizualnie czerwień, pomarańcz lub czerwień szkarłatną.
  • Delikatne kwiaty, które niczym puszysta peruka (stąd też nazwa „perukowiec podolski”) obsypują krzew. Kwiaty są bardzo drobne, białe lub zielonożółte, co sprawia że pięknie wyglądają w otoczeniu czerwonych liści. Sam ich kwiatostan formuje się w kształt efektownej wiechy o średnicy nawet 20 cm. Wiecha ta, to pnąc się ku górze, to opadając w dół prezentuje się na wietrze niczym bujana jego podmuchami peruka.
  • Mrozoodporność i to całkowita – w Polskim klimacie, w którym zimy bywają srogie, to szczególnie cenna zaleta
  • Bardzo dobre znoszenie suszy i odporność na lekkie zasolenie gleby. Bardzo często wybiera się go właśnie do miejsc, w których z racji zasolenia podłoża niewiele da się uprawiać.
  • Rzadkie uleganie chorobom grzybowym
  • Świetnie znosi zanieczyszczenie powietrza

Jak uprawiać perukowca podolskiego?

Istnieje kilka prostych zasad dotyczących uprawy tego pięknego krzewu.

  • Należy go sadzić w miejscu słonecznym lub częściowo zacienionym (ale nie całkowicie)
  • Można wykorzystać miejsce z glebą piaszczysto-gliniastą z dodatkiem wapnia (w tej przyjmie się najlepiej) ale dobrze poradzi sobie w glebie czysto piaszczystej
  • Dobrym pomysłem będzie wsadzenie go przy południowej ściany ogrodowej altany lub budynku, w miejscu, które jest ładnie wyeksponowane i stworzone do podziwiania tego, co na nim rośnie
  • Nie należy podlewać go zbyt często – z natury doskonale znosi suszę.

Czy Perukowiec Podolski jest trujący?

Perukowiec podolski jest rośliną o wybitnych właściwościach leczniczych! Większość z nas traktuje go wyłącznie jako niebanalna ozdobę ogrodu, ale nie wszyscy wiedzą, że po wysuszeniu można go przyjmować, cieszą się jego zdrowotnymi walorami. Jedyny minus: przeciwskazaniem do stosowania perukowca jako wspomagacza naszego zdrowia jest wiek (nie powinny po niego sięgać dzieci), ciąża oraz czas karmienia dziecka oraz chorowanie na białaczkę.

Sam perukowiec może wywoływać alergie, dlatego jeśli chce się po niego sięgnąć, warto najpierw spróbować minimalnej dawki i sprawdzić własną reakcję, albo zobaczyć jak zachowuje się nasza skóra w kontakcie z rośliną uprawianą w ogrodzie. Jeśli żadnych reakcji nie ma – świetnie! To znak, że możemy się cieszyć całym dobrodziejstwem jego zalet.

Krzew ma działanie bakteriobójcze, antywirusowe i grzybobójcze. Bardzo dobrze radzi sobie z infekcjami chorobowymi, zawiera fizetynę która stosowana jest w działaniu przeciwnowotworowym oraz buteinę mającą zdolność hamowania przerzutów komórek nowotworowych. Cechuje go też działanie przeciwzapalne, dlatego poleca się tę roślinę przy walce z chorobami autoimmunologicznymi.

 Jak szybko rośnie Perukowiec Podolski?

Krzewy perukowca mają różne tempo wzrostu w zależności od konkretnej odmiany. Najszybciej rosną gatunki charakteryzujące się zielonym ulistnieniem, natomiast czerwone (Royal Purple), które w Polsce są bardziej popularne, rosną wolniej i w ciągu 10 lat uprawy mogą osiągnąć wysokość nawet trzech metrów. Mówi się również o odmianach osiągający aż 5 m wysokości, ale w polskich warunkach klimatycznych tak duże krzewy perukowca trafiają się naprawdę rzadko. Najszybszy wzrost rośliny połączony z jej kwitnieniem obserwowany jest zawsze w okresie maj – lipiec.

Kiedy przycinać Perukowca Podolskiego?

Głównym celem przycinania krzewu jest usunięcie tych pojedynczych pędów rośliny, które zaburzają jej pokrój albo po prostu są już uschnięte. Dodatkowo tniemy również wtedy gdy na pędach pojawiają się jakiekolwiek oznaki choroby (to rzadkość, bo krzew jest odporny na uszkodzenia grzybowe, ale jeśli już dojdzie do takiej sytuacji, chore pędy trzeba usunąć).

Wszystkie zabiegi cięcia wykonuje się wyłącznie wiosną (najpóźniej w kwietniu), wykorzystując do tego sekator oraz zaostrzony nóż. Uwaga: po ucięciu pędu sekatorem, nożem należy oczyścić ranę zrobioną roślinie, tak by nie przedostały się do środka żadne zabrudzenia, a wraz z nimi grzyby czy drobnoustroje. Zaleca się też dodatkowe zabezpieczenie tych miejsc kitem lub standardowym balsamem na gojenie ran roślin.

Wykonując cięcie formujące perukowca podolskiego przycinamy pędy zaraz nad pąkiem, który jest zwrócony na zewnątrz. Same gałęzie skracamy raz na kilka lat, prześwietlając krzew i robiąc młodym pędom więcej miejsca.

Jak rozmnożyć Perukowca Podolskiego?

Samodzielne rozmnażanie tej wyjątkowej rośliny wykonuje się z nasion lub z sadzonek zielnych. Optymalnie jest przystąpić do tego zadania w październiku.

Z nasion: zbieramy je, oczyszczamy, suszymy i przez około 3 miesiące przechowujemy w niskiej temperaturze, najlepiej wykorzystując do tego lekko wilgotny piasek. Wiosną wysiewamy je pod inspektem, optymalnie dodając do ziemi kompostowej torfu i piasku. Dopiero jesienią wyjmujemy rośliny spod inspektu i wybierając najlepsze siewki i umieszczając w docelowym dla krzewu miejscu. Najdrobniejsze lepiej zostawić jeszcze na 12 miesięcy – bez wysadzania.

Z sadzonek: pobieramy je z młodszych pędów perukowca, omijając te które mają już pąki kwiatowe. Długość sadzonki nie powinna przekraczać 10 cm. Tak pobraną zanurzamy w ukorzeniaczu i sadzimy w mieszance torfu z perlitem albo torfu z piaskiem (pół na pół).