Ognik szkarłatny to krzew liściasty, idealny do tworzenia żywopłotów i szpalerów. Szczególnie dekoracyjny jest jesienią i zimą, kiedy przyciąga wzrok skupiskami czerwonych, pomarańczowych lub żółtych owoców.

Ognik szkarłatny — uprawa

Ognik szkarłatny dorasta do 2–3 m wysokości. Ma owalne zimozielone liście, które brunatnieją i opadają dopiero po silnych mrozach. Przy łagodnych zimach mogą się utrzymywać na krzewie niemal do końca sezonu. Ognik szkarłatny kwitnie w maju i czerwcu. Jego kwiaty są drobne i białe. Najbardziej cenioną ozdobą krzewu są kuliste, żółte, pomarańczowe lub jaskrawoczerwone owoce, skupione w baldachogronach, które pozostają przez zimę i są chętnie zjadane przez ptaki.

Krzew wymaga stanowiska słonecznego i osłoniętego od wiatru. Im bardziej słoneczne, tym więcej kolorowych owoców na krzewie. Ognik szkarłatny preferuje gleby żyzne, próchniczne, przepuszczalne, z dużą zawartością wapnia. Dobrze znosi suszę, dlatego często sadzony jest w miastach. Należy pamiętać o mocnym podlaniu przed zimą, po to, aby roślina zgromadziła zapas wody dla późno opadających liści. Ognik źle znosi przesadzanie i wrażliwy jest na choroby grzybowe (szczególnie na parcha jabłoni czy zarazę ogniową).

Roślina jest dekoracyjna prawie cały rok. Wymaga podpór w postaci ścian, murów, ogrodzeń. Może być sadzona pojedynczo lub w grupach. Nadaje się na żywopłoty. Dobrze znosi przycinanie, co pozwala nadawać krzewom różne kształty. Stanowi ciekawe tło dla posadzonych przed nią bylin.

Ciekawe odmiany:

  • Golden Charmer – ma duże, żółte owoce, rośnie dość wolno.
  • Orange Charmer – bujnie rosnący krzew o dużych ciemnozielonych liściach i pomarańczowych owocach.
  • Orange Glow – rośnie szybko i bujnie, ma pomarańczowe owoce.
  • Red Column – odmiana o jasnoczerwonych liściach i czerwonych owocach, ma kolumnowy pokrój.
  • Soleil d’Or – odmiana wrażliwa na mrozy, ma duże, złocistożółte owoce, zebrane w gęste baldachy.
  • Navajo – odmiana o dużych pomarańczowych owocach i podłużnych, matowych liściach.