Koc z wełny czesankowej to gadżet, który z pewnością spodoba się wszystkim zmarzluchom. Jest bardzo ciepły, miły w dotyku i puszysty, a dzięki temu, że jest wykonany z naturalnej tkaniny, jest trwały i hipoalergiczny. Jakie jeszcze zalety ma koc z wełny czesankowej? Czy warto w niego zainwestować? W poniższym artykule podpowiadamy także jak samodzielnie zrobić taki koc.

Czym charakteryzuje się koc z wełny czesankowej?

Koc z wełny czesankowej wykonywany jest z oczyszczonej, wyszczotkowanej wełny, najczęściej owczej (tzw. wełna merynosowa), ale może to być także wełna wielbłądzia lub wełna lam. Ten rodzaj wełny wybierany jest nie bez powodu. Ma ona wytrzymałą, przyjemną w dotyku fakturę i ponieważ jest materiałem naturalnym, to wykazuje właściwości antyalergiczne i antystatyczne. Dodatkowo koc z takiej wełny jest ekologiczny, biodegradowalny, a przy tym całkowicie ognioodporny i niepodatny na zabrudzenia.

Jak powstaje koc z wełny czesankowej? W procesie wytwarzania przędzy z wełny jej włókna czesane są specjalnymi szczotkami, a następnie układane płasko, równolegle do siebie — ich długość może dochodzić nawet do 40 cm. Z włókien powstaje gładka przędza, która przypomina sznur.

Naturalne pasy wełny czesankowej mogą być białe, brązowe, szare lub w kolorze écru. Włókna można także zabarwić na inny wybrany odcień.

Ile kosztuje koc z wełny czesankowej?

Koce z wełny czesankowej nie należą do najtańszych. Za taki pled trzeba zapłacić kilkaset złotych.

Najtańsze są koce wykonane z wełny polskich merynosów — za 100 g zapłacimy około 20 zł. Wełna pozyskiwana z nowozelandzkich czy też australijskich owiec jest dużo droższa – 100 g kosztuje około 30 zł.

Na cenę kocy z wełny czesankowej wpływ ma także jego grubość. Cieńsze włókna są oczywiście tańsze, ale jeśli zależy Ci na ciepłym i trwałym pledzie, wybierz średnicę włosia o grubości co najmniej 19 mikrometrów.

Koc z wełny czesankowej — zalety i wady

Do najbardziej cenionych zalet kocy czesankowych należą:

  • miękki i wytrzymały materiał, który ma doskonałe właściwości termiczne, wytrzymałościowe, a przy tym jest ekologiczny i antyalergiczny;
  • właściwości termiczne, które są znacznie wyższe niż tańszych i cienkich pledów wykonanych z syntetycznych i nieprzyjemnych materiałów (np. akrylu);
  • wizualność — pled z wełny czesankowej może być piękną ozdobą łóżka, sofy czy też kanapy, wprowadzając jednocześnie do wnętrza przytulną i domową atmosferę;
  • możliwość dopasowania do wielu aranżacji, od stylu prowansalskiego i rustykalnego po surowszy skandynawski czy prosty minimalistyczny;
  • nieograniczona kolorystyka.

Mimo licznych zalet, koce z wełny czesankowej posiadają również wady. Oto one:

  • można je prać wyłącznie chemicznie;
  • są podatne na filcowanie, mechacą się i są częstym obiektem ataków moli;
  • wysoka cena — za pled standardowych wymiarów trzeba zapłacić co najmniej 500-600 zł;
  • są niewskazane dla posiadaczy czworonogów — pazury zwierząt mogą prowadzić do zniszczenia wełnianych splotów oraz samego koca.

Jak zrobić koc z wełny czesankowej?

Zakup koca z welny czesankowej to spory wydatek. Dlatego osobom, które lubią robótki ręczne, polecamy wykonać samodzielnie. To naprawdę nic trudnego!

Pierwszy krokiem jest zakup wełny. Na koc o wymiarach 160×200 potrzebne będzie ok. 6 kg wełny, na mniejszy o wymiarach 90×200 wystarczą 4 kg wełny. Jak zaplatać koc czesankowy. W sieci można znaleźć mnóstwo tutoriali. Tak naprawdę najtrudniejszy jest początek, ale im dalej, tym łatwiej… Sama praca przypomina robienie na drutach, tylko bez… drutów. Ostatnim etapem jest zakończenie splotu i mocne związanie wełny, tak aby całość się nie rozwiązała.

Jak dbać o koc z wełny czesankowej?

Wełna, z której wykonane są koce czesankowe, ma tendencje do mechacenia się, dlatego raz na jakiś czas należy powstałe kulki usunąć golarką do ubrań, a te większe odciąć małymi nożyczkami.

Koc z wełny czesankowej nie powinien być narażany na działanie wysokiej temperatury, np. nie powinno się go kłaść przy gorącym grzejniku. W takim wypadku może bowiem dojść do zwężenia splotów, a tym samym zniszczenia koca.

Nie wolno go także pocierać, ściskać, rozciągać czy też wykręcać, gdyż prowadzi to do niszczenia wełny oraz zaniku jej puszystości i miękkości. Najlepiej, aby koc leżał rozłożony na łóżku, a jeśli po sezonie chcemy schować go do szafy, zadbajmy, aby miał w niej sporo miejsca i absolutnie nie był ciasno upchany. Może to bowiem prowadzić nie tylko do zniszczenia, ale i rozwoju moli. Z tego powodu warto włożyć do szafy kilka gałązek lawendy lub inny odstraszacz.

Ponieważ wełna nie lubi częstego prania, rób to jak najrzadziej. Jeśli koc jest używany sporadycznie, wystarczy go tylko przewietrzyć. W przypadku małej plamy miejsce należy przeprać ręcznie w letniej wodzie. Pierzemy delikatnie, uciskając wełniane pasma, absolutnie nie wolno ich trzeć, ani wykręcać. Nie należy także wyciskać wody z wełny, lecz rozłożyć koc na płasko na ręcznikach, które wyciągną wodę z wełny. Jeśli koc wymaga generalnego prania, należy oddać go do pralni chemicznej.