Ogród

Migdałek trójklapowy – migdałowiec trójklapowy – Prunus triloba

Migdałek trójklapowy — migdałowiec trójklapowy — Prunus triloba to pięknie kwitnący wiosenny krzew, ale z powodzeniem można go uprawiać również jako drzewko. Najbardziej dekoracyjne w krzewie są kwiaty, które przypominają wyglądem małe różyczki w różnorodnych odcieniach różu. Roślina potrafi tak gęsto pokryć się kwiatami, że wyglądem przypomina różową plamę. Dlatego najlepiej prezentuje się jako soliter na tle zielonej ściany drzew czy trawnika.

Migdałek trójklapowy — migdałowiec trójklapowy — Prunus triloba

Uprawa migdałka trójklapowego

Migdałowiec lubi zaciszne i słoneczne miejsca, nie służą mu natomiast porywiste, zimne wiatry. Krzew doskonale będzie się czuć posadzony przy południowej ścianie budynku. W nasłonecznionym miejscu pięknie pokrywa się kwiatami. Kwitnie od kwietnia do maja, chociaż występujące w tym okresie częste przymrozki mogą uszkadzać jego delikatne kwiaty.

Roślina najlepiej rośnie w podłożu lekko kwaśnym, żyznym i lekko wilgotnym. Dla lepszego kwitnienia w marcu można migdałka nawieść obornikiem.

Choroby migdałka trójklapowego

Migdałek jest bardzo podatny na brunatną zgniliznę drzew pestkowych, która zwana jest również moniliozą. Jeśli choroba zaatakuje krzew i się rozwinie, może spowodować zamieranie wielu pędów, a w konsekwencji kwiatów. Niestety monilioza jest często mylona z przemarznięciem, bo wygląd jest praktycznie identyczny. Zaatakowane pędy w błyskawicznym tempie zasychają i w konsekwencji całkowicie się ogołacają tak z liści, jak i kwiatów.

Na chorobę nie pomaga żaden oprysk. Najważniejszą jest szybka reakcja i całkowite wycięcie porażonych pędów. Tylko wtedy istnieje szansa, że krzew będzie dalej rósł. Dlatego najlepszą formą ochrony przed moniliozą jest profilaktyczny oprysk, który można wykonać antygrzybowym preparatem z czosnku (można go przygotować samodzielnie) lub miedzianem (dopuszczony do stosowania w uprawach ekologicznych), a najlepiej na zmianę. Pierwszy oprysk należy wykonać, kiedy tylko roślina zawiąże pąki kwiatowe, drugi po tygodniu. Czasami mimo oprysku mogą wystąpić objawy choroby na niektórych pędach. Należy wówczas szybko je wyciąć. Oprócz moniliozy na migdałku mogą występować inne choroby grzybowe, jednak nie są one już tak groźne. Okresowo może pojawić się mszyca, ale czosnkowy preparat radzi sobie z nią doskonale.

Rozmnażanie migdałka trójklapowego

Krzew rozmnaża się bardzo łatwo. Wystarczy w lipcu pobrać sadzonki pędowe z wierzchołków pędów długości ok. 10 cm, posadzić je w mieszaninie piasku i torfu — pół na pół, i pozostawić je w miejscu ciepłym i osłoniętym od wiatru, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym. Należy pamiętać o częstym zraszaniu, aby ziemia była stale wilgotna. Na zimę sadzonki należy przenieść do pomieszczenia o temperaturze ok. 11 st. C. Wiosną wysadza się je na rozsadnik, zacienia i systematycznie podlewa. Na stałe miejsce mozna je przenieść dopiero jesienią. Migdałek dość łatwo się rozmnaża dlatego przy stosowaniu niniejszych porad nie powinno być z tym problemu.

Nie ulega wątpliwości, że migdałek trójklapowy to jeden z piękniejszych wiosennych krzewów. Jeśli tylko zapobiegniesz brunatnej zgniliźnie drzew pestkowych to odwdzięczy Ci się pięknym kwitnieniem.

Chory storczyk – jak mu pomóc?

Masz w domu chory storczyk? Zastanawiasz się jak mu pomóc? Wszystko zależy od przyczyny choroby. Zdarza się, że w domowej uprawie storczyków popełniamy błędy, które skutkują chorobami fizjologicznymi. Storczyki są również narażone na choroby grzybowe, wirusowe i bakteryjne. Sprawdź, jakie choroby dotykają storczyki, jak je rozpoznać i zwalczać.

Chory storczyk — infekcje grzybowe

Infekcje grzybowe są najczęstszą przyczyną problemów zdrowotnych storczyków. Pierwsze symptomy choroby zwiastują szare mączne, później brązowe plamy na górnych i górnych powierzchniach liści. Podczas gdy uszkodzone miejsca coraz bardziej ciemnieją, plamy rozszerzają się na cały liść. W końcu cały porażony liść zamiera. Szansa na uratowanie storczyka istnieje, dopóki zarodniki grzyba nie zagnieżdżą się na pędach, bulwach i korzeniach. W tym celu należy:

• chory kwiat odizolować od innych roślin, aby zapobiec rozszerzaniu się choroby;
• wszystkie zainfekowane liście odciąć i usunąć;
• we wczesnej fazie choroby można zastosować wywar z czosnku. Zanim sięgnie się po fungicydy, można spróbować oprysku środkiem czysto biologicznym.

Chory storczyk — infekcja bakteryjna

O infekcji bakteryjnej świadczą małe czarne plamki na liściach. Plamki mają ostre krawędzie i nie wykazują żadnych jasnych obwódek. Zamiast tego, otaczające tkanki stają się wilgotne i śluzowate. Plamy w krótkim czasie rozszerzają się, obejmują cały liść, który na skutek tego opada. Należy wtedy:

• chorym kwiatom zastosować ostrą kwarantannę — w tym celu należy przenieść je do pomieszczenia o obniżonej wilgotności powietrza, należy również zaprzestać spryskiwania storczyków;
  
• chore części roślin odciąć i usunąć, a nożyce przed i po zabiegu dokładnie zdezynfekować;
• miejsca cięcia posypać węglem drzewnym;
• zastosować oprysk odpowiednim preparatem.

Jeśli chory storczyk posiada mocną budowę, może z tej infekcji wyjść cało.

Chory storczyk — poparzenie słoneczne

Jeśli na liściach storczyka pojawiły się duże brązowe plamy, które pośrodku są biało zabarwione, cierpi on najpewniej na poparzenie słoneczne. Należy wtedy:

• przenieść roślinę na lekko zacienione miejsce;
• stojącej na parapecie roślinie zapewnić osłonę przed południowym słońcem;
• poparzone liście ściąć dopiero wtedy, kiedy całkiem uschną.

Chory storczyk — chloroza liści (żółte liście storczyka)

Jeśli zielone liście storczyka żółkną, może to oznaczać, że brakuje mu żelaza. Przyczyna tego może być podlewanie rośliny twardą wodą z instalacji. Kiedy poziom wapnia w podłożu wzrasta i staje się ono silnie zasadowe, żelazo i magnez nie mogą być przez korzenie przyswajane. Objawem niedożywienia jest najpierw żółknięcie młodych liści, podczas gdy nerwy liści pozostają zielone. Aby tego uniknąć należy:

• podlewać i opryskiwać storczyka miękką wodą;
• według możliwości wykorzystywać deszczówkę albo odwapniać wodę z instalacji wodociągowej.

Zbyt zasadowe podłoże trzeba wymienić na nowe, bardziej kwaśne. Doraźnie można zastosować odpowiedni nawóz. Jeśli nie mamy dostępu do miękkiej wody, można stosować wodę przegotowaną.

Chory storczyk — zgnilizna liści, pędów i bulw storczyka

Jeśli bulwy, liście oraz pędy stają się miękkie, przebarwiają się na brązowo albo opadają – może to być oznaka nadmiernego podlewania. Korzenie powietrzne powinny tylko krótko mieć kontakt z wodą, aby szybko obeschnąć. Jeśli uszkodzone są tylko części rośliny, na przykład pojedyncze bulwy, można ją uratować:

• wszystkie zwiędłe części storczyka należy odciąć;
• roślinę należy przesadzić do nowego podłoża;
• należy odciąć zwiędłe, brązowe korzenie powietrzne;
• dnie doniczki należy wyłożyć warstwę drenażową.

Chory storczyk — opadanie kwiatów

Kiedy zachorują liście, pewne jest, że zwiędną i opadną również kwiaty. Jeśli jednak opadanie kwiatów następuje mimo zdrowego wyglądu liści, problem może dotyczyć pielęgnacji storczyka. Należy w takim wypadku poprawić warunki bytowania storczyka:

• storczyk nie lubi zimnych przeciągów ani bezpośredniego kontaktu z ciepłym nawiewem powietrza;
  
• należy zadbać o odpowiednie oświetlenie, zwłaszcza zimą.

Utratę kwiatów może również spowodować nagła zmiana miejsca storczyka z okiennego parapetu na nasłoneczniony balkon. Do zmiany warunków światła i temperatury trzeba storczyki przyzwyczajać stopniowo.

Trawy ozdobne w donicach – polecane gatunki

Trawy ozdobne w donicach są świetną dekoracją balkonów oraz tarasów. Na rynku dostępnych jest wiele odmian traw, które cenione są za wysoką odporność na susze oraz gorące słońce. Nie trzeba o nie szczególnie dbać, dlatego ich uprawa jest prosta i poradzą sobie z nią osoby nawet niemające zbyt dużo wolnego czasu.

Trawy ozdobne w donicach — polecane gatunki

1. Imperata cylindryczna Red Baron

To niezwykle efektowna trawa ozdobna o niewielkich rozmiarach — zwykle dorasta do 30-40 cm, rzadziej do 60 cm. Pieknie wygląda na tle zielonych roślin albo przy ciemniejszych kolorach ścian. Ma małe wymagania co do gleby, uwielbia nasłonecznione miejsca.

2. Trzęślica modra Variegata

Roślina składa się z gęstych kęp o zielono-żółto-białych liściach. Do jej uprawy należy wybierać wąskie donice o wysokości do 60 cm wysokości. Trząślica Variegata sprawdza się przy nowoczesnych aranżacjach. Lubi miejsca delikatnie zacienione.

3. Rozplenica japońska Fireworks

To niezwykle piękna odmiana mająca liście w kolorze zielono-białym, a jesienią w kolorze czerwonym lub bordowym. Jest wrażliwa na niskie temperatury, dlatego na okres zimowy należy ją przenieść do pomieszczenia.

4. Kostrzewa sina

To niska trawa, która charakteryzuje się pięknymi niebieskozielonymi liśćmi. Roślina osiąga wysokość do 25-30 centymetrów. Nie ma zbyt dużych wymagań, można ją uprawiać w skrzynkach zamocowanych na poręczy.

5. Ostnica mocna Pony Tails

Ostnica Pony Tails charakteryzuje się kremowym, puchatym kwiatostanem, który układa się w kształt końskiego ogona. Rośnie do 50 centymetrów wysokości z częściowo przewieszonym pokrojem. Jest to roślina jednoroczna, rozmnażająca się z nasion.

6. Hakonechloa smukła

To trawa z żółto-zielonymi liśćmi w paski, której kępy sięgają od 30 do 90 centymetrów wysokości. Nie jest odporna na niskie temperatury, dlatego przed zimą należy ją okryć lub schować do pomieszczenia.

7. Kostrzewa walezyjska Glaucantha

Roślina odznacza się wąskimi, stalowoniebieskimi liśćmi, jej pędy są w podobnym odcieniu. Kostrzewa Glaucantha osiąga wysokość do 25 centymetrów. Przed zimą należy ją dokładnie okryć.

Trawy ozdobne w donicach — uprawa

Trawy ozdobne nie są trudne w uprawie dlatego to dobry wybór dla osób początkujących. Nie mają specjalnych wymagań, wytrzymują silne słońce, wiatry, przeważnie są całoroczne. Latem, wiosną i na początku jesieni prezentują się pięknie i zachwycają swoimi kolorami. Z kolei zimą przybierają postać zaschniętym źdźbeł w słomkowym kolorze.

Mimo iż trawy ozdobne nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, to warto jednak pamiętać, aby przyciąć je na wiosnę — najlepszym miesiącem jest marzec. Dzięki takiemu zabiegowi, damy szansę na rozwój nowym pędom.

Trawy należy sadzić w dużych i wytrzymałych donicach, które na zimę warto ocieplić lub osłonić przed wiatrem. Rośliny mają wprawdzie niewielkie wymagania co do gleby, jednak większość gatunków dostępnych na rynku ma niską odporność na mrozy i bardzo źle znosi okres zimowania.

Takie czynności nie zawsze jednak pomagają trawom ozdobnym i rośliny mogą obumrzeć. Jeśli chcemy tego uniknąć, powinniśmy wybierać takie gatunki, które rosną w podobnych warunkach klimatycznych. Jeżeli tylko mamy możliwość, powinniśmy zabrać donice z trawami na okres zimowy do środka pomieszczenia.

Które trawy ozdobne najlepiej rosną na balkonie?

Trawy ozdobne świetnie rosną w dużych donicach i skrzyniach, dlatego są doskonałą propozycją do udekorowania balkonu, czy też tarasu. Mnogość ich odmian pozwala tworzyć z nich ciekawe kompozycje, które są również idealnym tłem dla roślin jednorocznych sadzonych wczesnym latem. Sprawdź, które trawy ozdobne najlepiej rosną na balkonie.

Które trawy ozdobne najlepiej rosną na balkonie?

Zaletą traw ozdobnych, która predysponuje je do uprawy na balkonie, jest wysoka odporność na suszę i gorące słońce. Dlatego jest to dobre rozwiązanie dla osób zabieganych, które często zapominają o podlaniu swoich roślin. Ponadto, trawy ozdobne w donicach nadają kompozycjom lekkości, potrafią wzbogacić je o dynamizm, fakturę oraz kolor. Świetnie sprawdzają się jako wypełnienie wolnych przestrzeni w donicach.

Poznaj 10 najlepszych odmian i gatunków traw ozdobnych do sadzenia w donicach na balkonie:

1. Kostrzewa popielata

To jedna z popularniejszych traw ozdobnych, która tworzy małe kępki do wysokości 40 cm. Jej stalowo szare liście na pewno wzbogacą donice balkonowe i nawet zimą będą ozdobą balkonu, ponieważ roślina jest zimozielona. Najlepiej czuje się w niezbyt żyznej glebie, wtedy jest bardziej żywotna i ma intensywniejszy kolor liści.

2. Trzcinnik ostrokwiatowy Karl Foerster

To jedna z wyższych traw ozdobnych — osiąga nawet 1,80 cm wysokości — dzięki czemu może służyć jako naturalny trawiasty parawan na balkonie. Roślina bardzo obficie kwitnie — już od czerwca i ma niskie wymagania uprawowe. Najlepiej sadzić ją w większych donicach (minimum 40 cm średnicy).

3. Hakonechloa smukła, czyli trawa bambusowa

To z pewnością jedna z piękniejszych traw ozdobnych, która charakteryzuje się paskowanymi liśćmi w kolorze żółtym. Pośrodku liścia biegnie zielony, cienki paseczek. Liście układają się kaskadowo, przez co trawa bardzo dobrze prezentuje się w piętrowych kompozycjach balkonowych. Hakonechloa smukła osiąga wysokość od 30 do 90 cm. Najlepiej rośnie w miejscach, gdzie przez część dnia jest cień — w zbyt nasłonecznionych słońce może przypalać delikatne liście, w mocnym cieniu może zaś tracić się rysunek liści. Roślina najlepiej rośnie w glebie wilgotnej, dość przepuszczalnej i żyznej. Nie lubi podłoża bardzo gliniastego i zbitego. Nie jest w pełni mrozoodporna, dlatego na zimę należy zabezpieczyć nasadę kępy korą ogrodową lub gałązkami iglaków, a donicę owinąć agrowłókniną.

4. Imperata cylindryczna Red Baron

Trawa podbija serca ogrodników i posiadaczy ogrodów z uwagi na przepiękne czerwono przebarwiające się liście. Odmiana Red Baron to trawa niezbyt wysoka — jej długie i średnio wąskie liście skierowane ku górze rosną do 40 cm. Roślina lubi glebę wilgotną i przepuszczalną.

5. Rozplenica japońska Fireworks

To najbardziej spektakularna z rozplenic, która charakteryzuje się biało-zielonymi liśćmi, przebarwiającymi się jesienią na malinowy kolor. Im więcej słońca, tym liście są intensywniej zabarwione. Roślina osiąga do 40 cm wysokości. Pod koniec września pojawiają się charakterystyczne miękkie kwiatostany, które wyrastają na grubych pędowych łodygach. i mają różowawy odcień. Rozplenica jest bardzo wrażliwa na mrozy w naszym klimacie, ale posadzona w donicy i przetrzymana w jasnym pomieszczeniu w temperaturze około 5-10°C może przezimować do wiosny.

6. Rozplenica japońska Little Honey

To jedna z najmniejszych rozplenic — dorasta zaledwie do 20 cm wysokości, a podczas kwitnienia do 30 cm. Roślina tworzy małe kępki, ostrych, cieniutkich liści. Nieduży, biało zabarwiony nerw liścia dodaje blasku zielonym źdźbłom. Kwiatostany pojawiają się od końca lipca do października.

7. Rozplenica purpurowa Vertigo

To przepiękna trawa ozdobna, niestety wrażliwa na mrozy dlatego zimowanie na balkonie jest niemożliwe. Jeżeli chcemy ją przechować, to należy roślinę przenieść do jasnego i chłodnego pomieszczenia. Rozplenica Vertigo ma purpurowo-wiśniowe liście, a także ostre, sztywne i bardzo mocne oraz rozbudowane korzenie. Z tego powodu należy ją sadzić w dużych i glinianych donicach.

8. Rozplenica oścista Sky Rocket

To jedyna rozplenica o paskowanych liściach, czym odróżnia się od innych gatunków. Liście rośliny są zielone z białymi marginesami. Rzoplenica Sky Rocket jest wrażliwa na mrozy, dlatego lepiej traktować ją jako trawę jednoroczną w kompozycjach balkonowych.

9. Miskant chiński Gold Bar

To jeden z najmniejszych miskantów, który dorasta do 30 cm. Z tego powodu roślina świetnie nadający się do sadzenia w doniczkach. Miskat Gold Bar tworzy małe czuprynki poprzecznie paskowanych liści, które są dobrze wybarwione i mają widoczny żółtawy rysunek. Roślina kocha słoneczne stanowiska i na takich najlepiej rośnie. Zadowala się wilgotną glebą, gliniasto-piaszczystą.

10. Miskant chiński Cute One

To nowa odmiana miskanta, która dorasta zaledwie do 40 cm. Roślina ma cienkie, zielone liście. Rzadko zakwita, ponieważ nasze lato jest dla niej za krótkie. Niemniej jednak jego ulistnienie prezentuje się bardzo ciekawie, szczególnie w donicy na balkonie.

Jak wyhodować w domu drzewo awokado?

Zwykle po zjedzeniu awokado wyrzucasz pestkę do kosza? To błąd. Możesz ją zasadzić w doniczce i już po kilku miesiącach cieszyć się pięknym drzewkiem, które stanie się wspaniałą ozdobą mieszkania. Jak wyhodować w domu drzewo awokado?

Awokado — co to za owoc?

Awokado pochodzi z południowo-środkowego Meksyku. W naturalnych warunkach drzewo może osiągnąć 20 m wysokości. Owoce dojrzewają 6-8 miesięcy i mogą ważyć nawet 1 kg. Awokado, które możemy kupić w polskich sklepach, są jednak znacznie mniejsze i zwykle niedojrzałe.

Owoc awokado to pyszna przekąska i składnik wielu smacznych dań. Dużą pestkę, którą otacza kremowy miąższ, warto zostawić, gdyż można z niej wyhodować ozdobną roślinę doniczkową. Nasiono awokado bez problemu wyrośnie w domowym zaciszu, a jego pielęgnacja jest bardzo prosta i nie wymaga wiele zachodu.

Jak wyhodować w domu drzewo awokado?

Drzewo awokado można wyhodować na 2 sposoby. Pierwszym z nich jest tradycyjne sadzenia nasiona w ziemi, a drugi — znacznie szybszy — to kiełkowanie pestki w wodzie.

Drzewo awokado — kiełkowanie pestki w wodzie

Metoda kiełkowania w wodzie jest nieco bardziej skomplikowana, ale znacznie szybsza niż tradycyjne sadzenie nasiona w ziemi. W pestkę awokado należy delikatnie wbić z kilku stron wykałaczki, przy czy należy uważać, aby ostrze wykałaczki nie uszkodziło wnętrza nasienia – drzewko może nie zakwitnąć. Tak przygotowaną pestkę zanurz w wodzie (najlepiej w szklanym słoiku) do ok. 2/3 jej wielkości. Drewniane patyczki będą podtrzymywać pestkę na górnej krawędzi naczynia i ochronią ją przed całkowitym zatopieniem. Tak przygotowane nasionko powinno zakiełkować po 2 – 4 tygodniach. Kiedy w słoiku pojawi się widoczny stan korzeniowy, roślinę należy przesadzić do głębokiej doniczki.

Drzewo awokado — sadzenie pestki w doniczce

Do zasadzenia pestki w doniczce będzie potrzebować: głęboką doniczkę oraz kawałek plastikowej butelki lub folię. Pestkę umieść szerszym końcem w ziemi i wciśnij na głębokość 1 – 2 cm (węższa część nasiona powinna nieznacznie wystawać poza powierzchnię).

Podłoże do uprawy awokado powinna być lekkie, odpowiednio napowietrzone i mieć odczyn zbliżony do obojętnego. Ziemię można również zmieszać z perlitem albo zastosować torf i piasek w proporcjach 1:1. Sadzonkę należy podlać i zakryć folią – dzięki temu poziom wilgotności utrzyma się na stałym, wysokim poziomie. Doniczka ustaw w ciepłym, nasłonecznionym miejscu. Roślina powinna zakiełkować po 6 – 8 tygodniach od posadzenia.

Drzewo awokado – pielęgnacja

Drzewo awokado najlepiej czuje się w temperaturze 20 – 24 stopni, nie może stać w przeciągach. Należy je codziennie podlewać. Liście można od czasu do czasu spryskiwać zraszaczem, ważne jest jednak, aby nie używać wody z kranu. W przeciwnym wypadku na ich powierzchni pojawi się biały nalot – doskonałe siedlisko bakterii. Zainfekowana roślina zacznie chorować i szybko umrze.

Latem awokado należy nawozić co 2 tygodnie. Starsze drzewka można wystawić na balkon, ale należy zadbać, aby promienie słońca nie poparzyły ich delikatnych liści. Warto pamiętać, że drzewo awokado bardzo szybko rośnie wzwyż. Chcąc spowodować krzewienie się rośliny, najwyższe pędy należy regularnie przycinać.

Drzewo awokado — owocowanie i kwitnienie

Drzewo awokado w polskim klimacie kwitnie bardzo rzadko i prawie nigdy nie owocuje. Żeby roślina obrodziła w owoce, musi mieć zapewnione warunki zbliżone do tych naturalnych. Przy odpowiedniej temperaturze, wilgotności i nasłonecznieniu drzewo awokado może zaowocować dopiero po 5 – 6 latach od momentu posadzenia.

Topinambur – uprawa

Topinambur, zwany także słonecznikiem bulwiastym, to wartościowe warzywo o oryginalnym smaku — można je przyrządzać podobnie jak ziemniaki, a także marynować. Jadalne bulwy wykorzystuje się również przy produkcji alkoholu lub syropów fruktozowych, natomiast części nadziemne (pozostałe po uprawie) przeznaczone są do produkcji pasz. Jak uprawiać topinambur?

Topinambur — uprawa

Topinambur uprawiany jest przeważnie w krajach Europy Zachodniej, a także w północnej części Chin. Warzywo nie ma specjalnych wymagań klimatycznych, bulwy znoszą spadki temperatury do -14 st. C., dlatego mogą zimować w gruncie. Warzywo najlepiej rośnie na stanowiskach nasłonecznionych, ale toleruje również lekkie zacienienie. Preferuje gleby średnio zwięzłe, przewiewne, zasobne w składniki pokarmowe i wilgotne. Dobrze znosi występujące okresy suszy.

Topinambur jest rośliną wieloletnią, dlatego można go uprawiać na tym samym stanowisku przez okres 3-4 lat. Dłuższa uprawa jest nieopłacalna, z uwagi na niższe plony. Jesienią wskazane jest nawożenie organiczne, przy czym nawozy mineralne należy stosować na podstawie wyników analizy chemicznej gleby. Orientacyjne dawki nawozów to 80-120 kg/ha N, 60-80 kg/ha P205, 120-160 K2O.

Roślina ma duży potencjał produkcyjny, ponieważ jeden topinambur może wytworzyć nawet 50 bulw. Bulwy mogą być owalne, wrzecionowate lub nieregularne. W zależności od odmiany skórka bulw ma barwę białą, żółta, różową, czerwoną lub fioletową. Miąższ jest przeważnie biały lub żółty. W Polsce zarejestrowane są dwie odmiany tego gatunku: Albik o białych, maczugowato wydłużonych bulwach oraz odmiana Rubik charakteryzująca się fioletowym, nieregularnym kształtem.

Topinambur – uprawa na plantacjach

Na plantacjach topinambur rozmnażany jest wyłącznie wegetatywnie. Materiał nasadzeniowy stanowią bulwy o masie od 40 do 60 g. Wysadza się je w okresie jesiennym lub wczesną wiosną, na głębokość około 10-15 cm. Przy sadzeniu należy zachować rozstaw 70-100 × 50-60 cm. W kolejnych latach z bulw zachowanych w podłożu wyrastają nowe rośliny, dając początek nowej plantacji.

Plantacje topinamburu należy regularnie odchwaszczać oraz nawadniać w czasie suszy. Warto również usuwać pąki kwiatowe — dzięki temu uzyskuje się większe plony bulw. Spośród chorób największe straty na plantacji powoduje rdza słonecznika, a także zgnilizna twardzikowa. Szkody w plonach wyrządzają także gąsienice rolnicy zbożówki oraz ślimaki.

Bulwy topinambura rozpoczyna się w październiku (przed zamarznięciem gleby) lub wczesną wiosną, w marcu. Podczas zbioru należy uważać, aby nie uszkodzić delikatnej skórki bulw. Z plantacji można uzyskać plon około 10-35 t/ha. Bulwy należy przechowywać w foli polietylenowej, w temperaturze 0-2°C przy wilgotności powietrza w zakresie 85-95 proc.

Drzewa tlenowe w ogrodzie – sadzonki oraz cena

Drzewa tlenowe nazywane są drzewami przyszłości. Ich ogromne, przekraczające często ponad 40 cm średnicy rozłożyste liście wytwarzają nawet 10 razy więcej tlenu niż inne drzewa liściaste. Ponadto, dzięki sięgającemu kilka metrów w głąb ziemi niezwykle silnemu systemowi korzeniowemu, drzewo tlenowe nawet po ścięciu odrasta, a cykl można powtarzać kilka razy. Takie drzewo również bardzo szybko rośnie — w ciągu 6 lat może osiągnąć wysokość kilkunastu metrów, a pień w tym czasie osiągnie średnicę 30-40 cm. Dzięki temu drzewa tlenowe są również nadzieją dla przemysłu meblarskiego. Ich sadzonki od kilku lat dostępne są w Polsce. Czy warto w nie zainwestować?

Drzewa tlenowe — drzewa przyszłości

Drzewo tlenowe (oxytree) to zwyczajowa nazwa paulowni, a właściwie genetycznego zmodyfikowania jej dwóch gatunków: Paulownia Fortunei i Paulownia Elongata, z których hiszpańscy biotechnologowie wyhodowali tzw. drzewo przyszłości, które jest nadzieją dla przemysłu meblarskiego i sojusznikiem w walce ze smogiem.

Drzewo tlenowe rośnie prosto, a jego drewno nie zawiera sęków, jest bardzo lekkie, ale jednocześnie wytrzymałe. Dzięki tym właściwościom idealnie nadaje się m.in. do wykorzystania jako więźba dachowa. Hodowcy zapewniają, że dziesięcioletnie okazy są w stanie dać przemysłowi tyle drewna ile stuletnia sosna.

Oxytree jest odporne na mrozy i wytrzymuje temperatury do -20 stopni Celsjusza. Podobnie jest z upałami, temperatury powyżej 40 stopi Celsjusza wydają się drzewom tlenowym niestraszne. Do tego gatunek ten nie ma specjalnych wymagań glebowych. Oczywiście najlepiej, gdy ziemia, na której rośnie, jest żyzna, wtedy sadzonki wzrastają bardzo dynamicznie. Oxytree nie pogardzi jednak nawet kiepskimi glebami piaszczystymi.

Drzewa tlenowe efektownie kwitną i są miododajne. Ich dekoracyjne liście sprawiają, że idealnie nadaje się do wykorzystania w przydomowych ogrodach i na działkach rekreacyjnych, a ogromna korona da cień w upalne dni.

Drzewa tlenowe – cena sadzonek

Sadzonki drzew tlenowych sprzedaje się w donicach i są one gotowe do przesadzenia. Do gruntu powinny trafić pod koniec maja, gdy jest pewność, że nie zaszkodzą im nocne przymrozki. Certyfikowane sadzonki kosztują 40-50 złotych za sztukę.

Jakie są najpiękniejsze odcienie zielonego?

Zieleń bez dwóch zdań jest kolorem spokoju oraz także równowagi. Co więcej jest to jedna z najpiękniejszych barw przyrody, którą wykorzystujemy od pokoleń w różnego rodzaju aranżacjach. Używając jej w stylizacjach wprowadzamy do swojego pomieszczenia energię oraz świeżość. Zieleń łączy się przepięknie z innymi kolorami. Łatwo jest je zestawić z bielą, żółcią, czernią oraz szarością. Jednak nie każdy wie, jakie dokładnie istnieją odcienie zieleni. Nie mieliśmy także pojęcia, że jest ich tak dużo.

Czy znasz wszystkie odcienie zielonego?

Odcienie zielonego i ich nazwy oraz pogrupowanie przydaje się na pewno komputerowym grafikom, artystom oraz projektantom. A do czego znajomość tych odcieni są nam potrzebne? Na pewno do planowania kolorów w naszym domu. Odcienie zielonego to aż osiemnaście kolorów. Znajdziemy w nich obowiązkowo coś specjalnego dla siebie. Wszystkie poniżej opisane odcienie pojawiają się na kole barw, które określa sposób, w którym się mieszczą kolory.

Farby idealnie nadające się do wnętrz

Producenci farb obecnie posiłkują się odcieniami podstawowymi zieleni. Jednak ich fantazja jest o wiele, wiele bujniejsza. Tym samym każda firma stara się wprowadzić własne nazewnictwo, które jest nietuzinkowe. Farby odcieni zieleni to przykładowo zielony majowy, zielony trzcinowy czy też zielony groszkowy. Nie brakuje także określeń bardziej poetyckich. Najbardziej szalone nazwy to na przykład miętowy drops.

Musimy przyznać, że zieleń nie jest kolorem najłatwiejszym, jeśli chodzi o samą aranżację wnętrz. Bez względu na to, czy jest ona soczysta, czy też zgaszona, przyciąga niesamowicie wzrok orz także lubi dominować. Za dnia bardzo różne odcienie zieleni ochładzają nasze wnętrze, sprawiają, że jest nowoczesne oraz świeże. Jeśli jednak przesadzimy z bardzo dużą ilością zielonego, może się stać niestety mało przytulne.

Dlatego właśnie dobrze jest połączyć odcienie zieleni z innego rodzaju kolorami czy też wybrać wnętrze, w którym ona będzie się prezentować możliwie najkorzystniej. Sypialnia przykładowo, w której postawimy na mocną zieleń, zamieni się w kojące oraz zmysłowe wnętrze, które będzie wręcz idealne do odpoczynku. Z kolei zieleń w kuchni sprawdzi się w każdym wypadku. Szczególnie, że koresponduje z bardzo modną szarością czy też bielą. Z kolei ciemna zieleń idealnie komponuje się ze złotymi oraz także miedzianymi dodatkami.

Można śmiało skorzystać z powyższych porad, a nie popełnimy żadnego błędu. Pamiętajmy jednak, aby jednocześnie bawić się aranżowaniem wnętrz.

Skąd się biorą storczyki niebieskie?

Od jakiegoś czasu w sklepach kupić możemy storczyki w niebieskim kolorze. Czy storczyki o kwiatach niebieskich występują w naturze? Dowiedzmy się skąd się one biorą?

Storczyki niebieskie – przepiękne, egzotyczne rośliny

Różnorodność barw oraz kształtów kwiatów storczyków tak naprawdę nie ma sobie równych. Te egzotyczne oraz przepiękne rośliny zyskały sporą popularność oraz zdobyły naprawdę wielu miłośników. Obecnie nabyć je można nie tylko w kwiaciarniach specjalistycznych czy też sklepach ogrodniczych, ale również we wszelkich większych marketach.

Storczyki zachwycają całą feerią barw. Jednak cały czas łakniemy nowinek. Dlatego na półkach pojawiły się chociażby storczyki niebieskie. Są to storczyki, które są rzadkością. W związku z tym niezmiernie często są poszukiwane. Niebieski kolor kwiatów występuje wśród storczyków niezmiernie rzadko. Kwiaty w kolorze zbliżonym do niebieskiego mają na przykład storczyki Vanda, ale niestety nie są zbyt łatwe w uprawie.

Skąd się wzięły?

Większość prób wyhodowania storczyków o kwiatach niebieskich kończy się niestety niepowodzeniem. Dlatego właśnie postanowiono uzyskać storczyki niebieskie w inny sposób, który jest znacznie prostszy. Mowa o sztucznym zabarwieniu. Niebieski barwnik jest wprowadzony do kwiatowego pędu, gdy pąki jeszcze są zamknięte, dzięki czemu farba dotrzeć może do kwiatów, zanim rozwiną się.

Jednak nie wszystkie rośliny takowy zabieg dobrze znoszą. Te, które przetrwają ten zabieg, najczęściej są bardzo drogie. Niebieskie storczyki wyeksponowane na sklepowych półkach przyciągają wzrok nabywców potencjalnych niebieskimi intensywnie kwiatami. Pomimo wyższej ceny znajdują zwykle amatorów.  

Czy storczyki niebieskie zawsze będą niebieskie?

Skuszeni bardzo nietypową urodą kwiatów niebieskich, szybko się możemy niestety rozczarować, ponieważ prędzej czy też później mistyfikacja wychodzi na jaw. Wówczas zamiast storczyka niebieskiego będziemy podziwiać rośliny o kwiatach w białym, klasycznym kolorze. Nie stanie się wprawdzie to od razu, gdyż storczyk kwitnący na niebiesko zachowa jeszcze przez jakiś czas swoją barwę nienaturalną, jednak jego kwiaty kolejne już nie będą niebieskie, a tak naprawdę białe. Jak widzimy niebieskie storczyki mogą stać się białymi. Musimy przyznać, że przed zakupem lepiej o tym wiedzieć, aby się nie rozczarować, gdy zaczną nam wyrastać białe kwiaty. Nie lubimy być w ten sposób zaskakiwani. Chociaż musimy przyznać, że białe kwiaty również są przepiękne. Jakoś zaakceptujemy tę zmianę koloru.

Jak dbać o storczyki? Przekonajmy się.

Storczyki są nadal jednymi z najpopularniejszych roślin doniczkowych. Pomimo, że większość gatunków to po prostu egzotyczne rośliny, to storczyki się świetnie czują w naszych mieszkaniach oraz zdobią nasze parapety. Aby te rośliny stanowiły jak najdłużej ozdobę musimy o nie w odpowiedni sposób zadbać.

Jak dbać o storczyki w doniczce?

Jeśli chcemy mieć piękne storczyki, to musimy się dowiedzieć jak dbać o storczyki w doniczce? Warto przede wszystkim się dowiedzieć jak podlewać storczyki oraz jak im zapewnić wilgotne odpowiednio powietrze, a także czym konkretnie nawozić w doniczce storczyki, aby zapewnić naszym roślinom wszelkie niezbędne odżywcze składniki.

Jak należy podlewać storczyki?

Storczyki, które uprawiamy w doniczkach podlewamy nie za często, stosując do tego naprawdę niewielką ilość wody. Należy je średnio podlewać jeden bądź dwa razy w tygodniu. Wiele gatunków storczyków posiada liście mięsiste lub też pseudo bulwy, które magazynują wodę. Korzenie storczyków nie powinny w żadnym wypadku stać w wodzie, ponieważ to prowadzi do gnicia. Podłoże pomiędzy jednym i drugim podlewaniem wyraźnie powinno przeschnąć. Do podłoża przeschniętego wnika łatwiej podłoże, dzięki temu system korzeniowy jest dotleniony w sposób odpowiedni. Dzięki temu nasze storczyki są w dużo lepszej kondycji, a na samej powierzchni podłoża oraz brzegach doniczek się nie rozwijają żadne grzyby.

Musimy wiedzieć, że o potrzebie podlewania storczyka w doniczce informuje nas zawsze sama barwa korzeni. Zielone podpowiadają nam, że mamy do czynienia z odpowiednim poziomem nawodnienia. Z kolei gdy korzenie są srebrne, to wtedy podlewamy storczyka. Aby sobie ułatwić obserwację korzeni, powinniśmy uprawiać storczyki w osłonkach przezroczystych.

Częstotliwość, jak i także intensywność podlewania storczyków w doniczce powinniśmy dostosować do temperatury powietrza w pomieszczeniu oraz także do pory roku. Najczęściej oraz najbardziej obficie powinniśmy podlewać latem nasze storczyki, podczas ich wegetacji pełnej. W okresie upalnej oraz słonecznej pogody nawadniać należy storczyki nawet co dwa czy też co trzy dni. Korzeni nie możemy w żadnym wypadku zalewać wodą. Lepszym rozwiązaniem jest zraszanie warstwy wierzchnie podłoża wodą pochodzącą ze spryskiwacza. Zimą, gdy storczyki przenosimy do chłodniejszego pomieszczenia, ograniczamy podlewanie aż do momenty, gdy nasze podłoże będzie suche całkowicie.

Dowiedzmy się szczegółów, a na pewno nie popełnimy przy pielęgnacji storczyków żadnych znaczących błędów.

Storczyki w szkle – świetna propozycja

Bez wątpienia każdy z nas otrzymał czy też na pewno podarował bliskiej osobie ten jakże wyjątkowy oraz piękny kwiat. Jednak okazuje się, że jego utrzymanie w relatywnie dobrej kondycji oraz możliwie najdłużej kwitnącego wymaga dosyć wprawnej ręki. Storczyki są kwiatami, które dla miłośników początkujących mogą okazać się dosyć kłopotliwymi oraz niestety czasochłonnymi roślinami.

Storczyki w szkle i odpowiednie warunki

Wiadomo, że aby storczyki w szkle pięknie rosły musimy im zapewnić godziwe warunku wodne. Okazuje się, że bardzo ważne jest także odpowiednie nasłonecznienie. Pamiętajmy, że przezroczysta doniczka czy też wazon ułatwi nam doświetlenie odpowiednie korzeni. Co więcej dzięki niemu będziemy mogli łatwiej obserwować stan zdrowia naszej wyjątkowej rośliny.

Przesadzanie storczyków również jest związane z różnego rodzaju niedogodnościami. Mogą one źle wpłynąć na rozwój kwiatu naszego. Jednak sam sposób w jaki się prezentują storczyki kwitnące w wazonie szklanym zrekompensuje nam czas poświęcony oraz także ciężką pracę.

Przesadzanie storczyków?

Na pewno jesteśmy ciekawi czego dokładnie będziemy potrzebować do przesadzania storczyków. Oczywiście poza kwiatem będziemy potrzebować szklany wazon. Wybierzmy taki, który jest wykonany z czystego oraz przezroczystego szkła. Przydadzą się także kamyczki otoczaki czy też keramzyt. Jedno i drugie kupimy w dowolnym sklepie zoologicznym. Pamiętajmy o tym, że są one dostępne w przeróżnych kolorach. Konieczny będzie również nawóz do storczyków oraz podłoże.

Spód wazonu wypełnia się zawsze warstwą kamyczków. Wyjmując storczyk ze starej doniczki należy poszukać martwych korzeni czy też oznak gnicia rośliny. Jeśli storczyk jest zdrowy, to uzupełniamy przestrzenie w sposób delikatny pomiędzy korzeniami podłożem specjalnym do storczyków. Kwiat, który wkładamy do wazony należy uzupełnić dodatkową ilością podłoża. Jeśli jesteśmy w posiadaniu świeżego mchu, to wykorzystać go można do przystrojenia wierzchu naszej rośliny.

Od razu zaznaczamy, że należy pamiętać o oczyszczeniu dokładnym mchy przed jego włożeniem do rośliny. Po tej jakże trudnej operacji podlewa się kwiat wodą z ilością odpowiednią nawozu do storczyków. Wodę uzupełniamy poniżej linii nasze warstwy otoczaków. Nie bójmy się zatem przepięknych storczyków.

Najważniejsze jest to, aby pamiętać, aby nie przesadzać storczyków podczas ich kwitnienia. Wtedy cała energia, która jest potrzebna danej roślinie na adaptację jest przeznaczona na podtrzymanie kwitnienia. Jest to najważniejsza uwaga.

Jakie doniczki na storczyki wybrać?

Nie da się ukryć, że storczyki są bardzo wymagającymi roślinami. Szczególnie jeśli chodzi o samo stanowisko. Na powodzenie uprawy ma na pewno wpływ sam wybór doniczki. Rośliny te preferują pojemniki przezroczyste, jednak niekoniecznie musimy je sadzić w doniczkach plastikowych, które są całkowicie pozbawione uroku oraz są mało atrakcyjne. Jakie doniczki warto wybrać?

Wybieramy doniczki na storczyki

Storczyki najbardziej powszechne sprzedawane są w plastikowych oraz przezroczystych doniczkach. Spowodowane jest to tym, że gatunku mają dosyć spore świetlne wymagania. Nie dotyczy to tylko liści, ale również korzeni. Obie rośliny rosną w naturze na korze drzew. W związku z tym ich korzenie się czepiają jej oraz wystawione są na zewnątrz. Dlatego ich korzenie potrzebują dostępu do powietrza.

Przezroczyste doniczki na storczyki dają nam możliwość kontrolowania stanu oraz także wyglądu korzeni. Jeśli będą one białe, to jest to znak, że musimy je podlać. Z kolei gdy są zielone, to z nawadnianiem musimy jeszcze poczekać. Obserwacja korzeni jest także ważna w przypadku choroby rośliny, a przezroczysta roślina to bardzo ułatwia.

Doniczki powinny bardzo dużo dziurek w podstawie. To przez nie będzie wyciekała woda. Storczyki uwielbiają wilgoć. Jednak na pewno nie znoszą za wiele wody i to przez dłuższy czas. Dlatego się je przelewa lub też zanurza na krótko. Później pozostawia się je od odcieknięcia. Właśnie dlatego doniczka podziurawione od spodu jest taka istotna.

Przezroczyste doniczki z plastiku

Doniczki przezroczyste na pewno są uniwersalne oraz dobre sprawdzają się. Musimy jednak przyznać, że nie zawsze się przepięknie prezentują. Podczas kwitnienia rośliny kompletnie nikt nie zwraca na nie uwagi. Jednak po przekwitnięciu nie dodają już storczykowi uroku.

Nie musimy hodować kwiatów w zwykłych oraz plastikowych pojemnikach, w których sprzedawane są. Na rynku się pojawiło bardzo dużo doniczek, osłonek, jak i także akcesoriów przeznaczonych do storczyków. To one właśnie mają na celu zwiększenie samej dekoracyjności rośliny. Podczas pierwszego przesadzania storczyków możemy oczywiście wymienić doniczkę. Powinniśmy to zrobić po tym, jak nasza roślina już przekwitnie oraz się zasuszą kwiatostanowe pędy. Możemy również wstawić doniczkę standardową do osłonki.

Mogłoby się wydawać, że mowa jedynie o doniczkach, ale jak widać można o nich mówić godzinami. W przypadku storczyków mają one naprawdę ogromne znaczenie. Gdy zamierzamy hodować storczyki powinniśmy o tym doskonale wiedzieć.

Osłonki na storczyki – co powinniśmy o nich wiedzieć?

Musimy przyznać, że storczyki są niezwykle efektownymi kwiatami, które nadają się doskonale do dekoracji naszego domu. Wyglądają niezmiernie elegancko oraz możemy zakupić je w wielu kolorach zachwycających. Jeśli chcemy mieć w domu storczyka, to powinniśmy pamiętać, że najważniejsza jest odpowiednia doniczka. Jak ją wybrać?

Osłonki na storczyki – z czego powinny być wykonane?

Storczyki są przede wszystkim uprawiane w bardzo małych pojemnikach w stosunku do ich wielkości. Można wybierać osłonki na storczyki przezroczyste. Wówczas widzimy bardzo łatwo ich korzenie. To korzenie nam podpowiadają wiele o stanie rośliny oraz zapewniają jej korzeniom dostęp do naturalnego światła.

O tym, że storczyki potrzebują dostępu światła, powinniśmy już pamiętać w momencie, gdy kupujemy osłonki. Na pewno od razu należy wyeliminować takie, które zaciemniają korzenie. Kupujmy najlepiej osłonki przezroczyste barwione czy też z tworzyw. Można kupić zatem różne ozdobne doniczki oraz od razu osłonki na storczyki, aby stworzyć aranżację, która tworzy całość w naszym domu.

Czy możemy postawić na doniczki ceramiczne?

Bardzo często się pojawia to pytanie, czy storczyki sadzone mogą być w ceramicznych doniczkach. Jest to jak najbardziej możliwe. Wszystko z uwagi na to, że ceramika przepuszcza świetnie powietrze, ale musimy pamiętać o tym, aby to była nieszkliwiona ceramika. W sprzedaży są dostępne także specjalne ceramiczne donice, które są przeznaczone dla storczyków, które zawierają otwory dekoracyjne, które zapewniają dopływ właściwy powietrza bezpośrednio do korzeni.

Również ceramiczne donice mają wielką zaletę. Chodzi o ich ciężar. Dlatego właśnie w przeciwieństwie do plastikowych doniczek one się nie przewracają pod wpływem samego ciężaru rośliny.

Dla storczyków niezmiernie ważne jest także zapewnienie korzeniom stałego dostępu do powietrza świeżego. Wobec tego doniczka obowiązkowo musi być przewiewna. Najważniejsze są otwory w dnie doniczki. Przez nie następować będzie mogła swobodna cyrkulacja powietrza. Otwory służą także jako drenaż oraz do tego zapobiegają rozwojowi grzybów na samych korzeniach storczyka. Jest to najczęściej konsekwencja za dużej wilgotności naszych korzeni.

Jak widzimy na załączonym obrazku osłonki oraz doniczki odpowiednio dobrane odgrywają bardzo ważna rolę jeśli chodzi o hodowanie i codzienną pielęgnację naszych storczyków. Źle dobrana doniczka może nam skutecznie przeszkadzać w uprawianiu tych przepięknych kwiatów. Zatem w pierwszej kolejności zapoznajmy się z teorią, a później działajmy.

Przesadzamy storczyki – co musimy o tym wiedzieć?

Storczyki w zasadzie jak każde rośliny rosną i jest to oczywiste, że musimy je raz na jakiś czas przesadzić. Jednak wiele osób się obawia tego właśnie zabiegu. Okazuje się, że przesadzanie storczyków jest bardzo proste. Musimy jednak pamiętać o dobraniu podłoża, doniczki oraz oczywiście o odpowiedniej technice.

Przesadzamy storczyki – zacznij od podłoża

Zanim powiemy ochoczo, że przesadzamy storczyki, powinniśmy upewnić się, że na pewno posiadamy odpowiednie podłoże. Pamiętajmy, że storczyki nie rosną w zwykłej ziemi. Storczyki wymagają od nas podłoża przewiewnego, które się składa głównie z kory połączonej z bardzo rożnymi komponentami. Musimy pamiętać, że ogrodowa kora powinna być świeża. Nie może za długo leżeć w pojemniku plastikowym, ani też w torbie. Dlatego też, gdy przechowujemy korę musimy się uprawnić, że ma ona dobry dostęp powietrza.

Niezmiernie dobrym dodatkiem jest tak zwany mech torfowiec. Posiada genialne właściwości. Chodzi o to, że przez bardzo długo czas utrzymuje wilgotność, a rośliny nie gniją. Musimy także pamiętać, że do podłoża z mchem torfowcem przesadzane są często storczyki, które na coś chorują. Świetnym dodatkiem do podłoża jest styropian popularny. Musi jednak być odpowiednio rozdrobniony. Polepsza samo napowietrzenie się podłoża, a do tego ma długą trwałość. Jedynym minusem jest to, że nie nadaj się jako wytwór sztuczny do kompostu.

Podłoże dla storczyków można śmiało wzbogacać wieloma innego rodzaju komponentami. Składnikiem coraz częstszym jest rozdrobniona łupinka orzecha kokosowego.

Kolejny element

Bardzo ważnym kolejnym elementem przy przesadzaniu storczyków jest pojemnik, do którego zamierzamy przesadzać nasz storczyk. Chodzi oczywiście o doniczkę. Musimy na tym etapie podkreślić, że w naturze storczyki rosną na skałach czy też na drzewach. Ich korzenie zwisają przeważnie wolne w powietrzu. Natomiast, aby mogły rosnąć na naszym parapecie musimy je wsadzić do doniczki. Może to być dla wielu roślin istnym szokiem.

Przesadzanie samo w sobie nie jest skomplikowane. Musimy jedynie uważać na korzenie. Należy postępować z nimi niezmiernie uważnie i ostrożnie. Są one bardzo czułe i w roślinie tej odgrywają najważniejszą rolę. Pamiętajmy o tym, aby nie przesadzać storczyków podczas kwitnienia. Wówczas taki proces zakończy się niestety porażką. Podczas przesadzania nasz storczyk nie może mieć ani jednego kwiatka. W innym wypadku po prostu nie przyjmie się i będziemy mogli z nim się pożegnać. Co jak co, ale tego byśmy nie chcieli w żadnym wypadku.

Storczyki odmiany, które powinieneś mieć w swoim domu

Większość osób storczyki kojarzy wyłącznie z odmianą najpopularniejszą, którą jest falenopsisem. Zdominował on już chyba wszystkie markety oraz kwiaciarnie. Jednak odmian jest znacznie więcej.

Storczyki odmiany – o jakich liczbach mowa?

Okazuje się, że storczyki odmiany to ogromna liczba. Bowiem wyróżniamy aż 30 tysięcy ich gatunków. Szacuje się, że dziesięć procent roślin na całym świecie to właśnie storczyki. Orchidee rosną na każdym kontynencie poza Antarktyką.

Wydawać by się mogło, że orchidea oraz storczyk to zupełnie coś innego. Jednak śmiało możemy je traktować w sposób synonimiczny. Orchidee, zależnie od rodzaju, różnią się od siebie kolorem kwiatów oraz kształtem. Każda z odmian posiada także inny okres jeśli chodzi o kwitnienie. Jedne zimą kwitną, a drugie późnym latem. Są jednak także storczyki, które kwitną przez cały rok.

Gdy decydujemy się na dany rodzaj storczyka, warto się zapoznać z warunkami ich uprawy. Co po niektóre storczyki dobrze czują się w przestrzeni domowej oraz są dosyć proste w samej uprawie, innym natomiast odtworzyć należy zbliżone warunki do środowiska naturalnego, co dla amatorów storczykowych może być wyzwaniem poważnym na sam początek.

Wdzięczna ćmówka

Najpopularniejszą odmianą jest oczywiście bardzo wdzięczna ćmówka – Phalaenopsis. Uprawa ta jest bardzo łatwa. Jej wygląd również jest niezmiernie atrakcyjny. Odmiana ta kusi dużymi oraz także kolorowymi kwiatami, które z uwagi na kształt oraz rozłożystość – przypominać mogą skrzydła nocnej ćmy.

Nasze storczyki domowe to mieszańce, które zostały wyhodowane z gatunków Phalaenopsis, który rośnie w południowej Azji. Falenopsisy udomowione są o wiele prostsze w uprawie od tych naturalnych oraz posiadają znacznie bardziej rozłożyste kwiaty, stąd tak często wybieranymi ozdobnymi roślinami.

Tenże rodzaj storczyków kwitnie na bardzo różne kolory. Do najpopularniejszych należą kwiaty różowe, białe czy też bordowe. W sklepach jednak znajdziemy nawet storczyki niebieskie czy też żółte. Odmiana ta jest dosyć tania. Za dwupędowy klasyczny storczyk wielkości standardowej przyjdzie zapłacić nam około 25 do 30 złotych. Jeśli się zdecydujemy na większe okazy z wieloma pędami, musimy liczyć się, że cena także wzrośnie. Warto inwestować w storczyki o różnych odmianach, ponieważ są one naprawdę przepiękne. Parapety pełne kwitnących storczyków wyglądają cudownie. Jest to marzenie wielu osób. Na pocieszenie warto dodać, że jest to naprawdę marzenie do spełnienia. Musimy tylko chcieć. Pamiętajmy o tym.

Sansewieria odmiany – o których należy wspomnieć?

Sansewieria jest rośliną tropikalną, która się wywodzi bezpośrednio ze stepów afrykańskich. Wyróżniamy około siedemdziesięciu gatunków roślin. Oryginalny kwiat możemy być z łatwością hodowany przez amatorów początkujących roślin doniczkowych. Wężownica jest odporna na popełniane uprawowe błędy, źle reagując jedynie na podlewanie nadmierne. Poznajmy odmiany tej piękności pochodzącej ze stepu.

Sansewieria odmiany

Jeśli chodzi o Sansewieria odmiany to najbardziej popularną odmianą jest odmiana Futura Superba. Jest to odmiana bardzo dekoracyjna. Długie orz ciemnozielone liście są skręcone delikatnie spiralnie. Ich ozdobą są prążki jasnozielone oraz także obrzeżenia złociste. Podobnie jak inne odmiany znosi świetnie trudne uprawowe warunki. Niewielka ilość wody, niedostateczne oświetlenie czy też przedłużające się okresy suszy nie są żadnym problemem. Wyprostowane oryginalnie kępy rośliny tropikalnej rosną dobrze w miejscach o oświetleniu rozproszonym. Niezmiernie ważnym zabiegiem jest podlewanie oszczędne. Odmiana Superba wymaga podlania dopiero, gdy górna warstwa podłoża przeschnie. Kwiat doniczkowy wymaga zasilania raz w miesiącu.

Kolejną odmianą jest odmiana Laurentii. Jest to niezmiernie atrakcyjny doniczkowy kwiat. Kwiat ten osiąga do stu pięćdziesięciu centymetrów wysokości. Rosnące kępiasto sztywne liście zdobi obrzeżenie złociste oraz także poprzeczne prążki ciemnozielone. Kontrastują one z tłem jaśniejszym liściowej blaszki. Latem odmiana ta kwitnie. Na długim pędzie tworzą się drobne kwiaty, o bardzo przyjemnym oraz delikatnym zapachu. Roślina należy do odmiany raczej wolno rosnącej oraz tolerancyjnej na trudne uprawowe warunki. Właściwa uprawa tej odmiany głównie polega na dbałości o podlewanie rośliny dopiero, gdy przeschnie podłoże. Zbyt wilgotna lub mokra ziemia utrzymująca się jest przyczyną zamierania liści oraz jest przyczyną gnicia korzeni.

Kolejna odmiana

Kolejną odmianą, na którą warto zwrócić uwagę jest odmiana o nazwie Hahnii Black. Należy ona do karłowej odmiany. Dorasta jedynie do dwudziestu centymetrów wysokości. Wyjątkowość tejże odmiany zapewnia naprawdę oryginalny oraz zaokrąglony pokrój. Ciemnozielona, prawie czarne liście są ujęte w rozety. Znowu uprawa rośliny nie przedstawia kompletnie żadnych problemów. Hahnii Black rozwija się świetnie w miejscach, które są lekko zacienione. Podlewanie przeprowadza się bezpośrednio po przeschnięciu podłoża, a raz w miesiącu roślinę należy nawozić wieloskładnikowymi nawozami.

Warto poszerzyć swoją kolekcję o kolejne odmiany.

Wężownica kwiat – co powinniśmy o nim wiedzieć?

Wężownica słynie z niezmiernej łatwości uprawy oraz bardzo dekoracyjnych liści. Na dodatek jest wytrzymała oraz długowieczna. Jej posiadanie w mieszkaniu wpływa w sposób pozytywny na nasz sen. Roślina oczyszcza pomieszczenie ze wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń oraz toksyn.

Wężownica kwiat i jego charakterystyka

Wężownica kwiat nazywana jest również językiem teściowej. Jest to rodzaj roślin botanicznych z szparagowatej rośliny. Jest spokrewniona z popularną draceną. Kiedyś z uwagi na jej zewnętrzny wygląd, można było dopatrywać się podobieństwa do agawowych podrodzin. Większość z siedemdziesięciu gatunków roślin rośnie w tropikalnym oraz gorącym klimacie Afryki.

Nie dość, że odmiany wężownicy w uprawie są niezmiernie łatwe, to poza tym jest to roślina mało wymagająca i oczyszcza nasze nam powietrze. Zaleca się uprawę wężownicy w pokoju dziecięcym czy też w sypialni, gdzie filtruje powietrze ze wszelkich substancji szkodliwych oraz wzbogaca je o tlen.

Jak wygląda wężownica?

Dla wężownicy bardzo typowe są mniej czy też bardziej szerokie liście, które są długie, ostro zakończone oraz bardzo mięsiste. Rosną wyprostowane bądź też tworzą rozetę. Poza odmianami o jednobarwnych oraz ciemnozielonych liściach, mamy także do czynienia z formami z paskami żółtymi czy też ciemnozielonymi. Znajdą się także odmiany z cętkowaniem rozmaitym.

Kwiaty oraz owoce wężownicy

Przy odpowiedniej pielęgnacji starsze wężownice rozwijają czasami małe, słodkawo pachnące oraz zielonawobiałe kwiatki. Tworzą one grono na łodydze krótkie i wyłącznie się otwierają w nocy. W warunkach normalnych są zapylane przez ćmy. Oczywiście u nas ćmy nie występują, a więc nie mamy co liczyć na powstawanie jagód sansewierii w kolorze czerwonym czy też pomarańczowym. Bezpośrednio po przekwitnieniu pęd kwiatowy zamiera, ale absolutnie nie cała roślina. W domowych warunkach kwitnienie wężownicy jest niesamowicie rzadki oraz stanowi zawsze pewnego rodzaju osobliwość.

Wężownica to mocna roślina oraz rośnie w warunkach nawet zbliżonych mało do warunków optymalnych. Temperatura idealna wynosi pomiędzy 21 a 24 stopnie Celsjusza. Roślina jednak zniesie także temperatury do 30 stopni Celsjusza. Gdyby temperatura wysoka oraz pełne nasłonecznienie utrzymywać się miały przez długi czas, to należy wężownicę ustawić troszkę w cieniu. Zimą temperatury powinny być niższe. Jednak nie powinny spadać poniżej 15 stopni Celsjusza. W miarę możliwości powinniśmy zapewnić zimą roślinie stanowisko jaśniejsze niż w porze letniej i unikać większych przeciągów.

Czym są ziemiórki?

Ziemiórki są owadami, który larwy są niesamowicie szkodliwe dla doniczkowych kwiatów. Dowiedzmy się, jak rozpoznać, że nasze pokojowe rośliny zaatakowane zostały właśnie przez ziemiórki.

Ziemiórki i ich charakterystyka

Ziemiórki są drobnymi oraz ciemnymi muchówkami. Mają długie nogi oraz czułki. Do tego należy także wspomnieć o smukłym ciele. Z wyglądu przypomina troszkę muszkę owocówkę. Postać dorosła w żadnym wypadku nie jest zagrożeniem dla roślin. Dla roślin są jednak szkodliwe larwy ziemiórki. Są one długie oraz cienkie. Do tego mają ciało przezroczyste poza głową w czarnym kolorze. Samica ziemiórki jajka składa wyłącznie w wilgotnej glebie. Larwy wylegają się po dosłownie kilku dniach.

Jak ziemiórki szkodzą roślinom?

Ziemiórkom na pewno sprzyja ciepło w pomieszczeniach oraz także nadmierna wilgoć w podłożu. Są to idealne warunku do rozwoju ziemiórek, jak i także składania prze nie jaj. Przy temperaturze, która jest zbliżona do 24 stopni Celsjusza, ogólny cykl życia szkodnika trwa jedynie trzy tygodnie. Ziemiórki rozmnażają się niezwykle szybko. Co więcej doprowadzić mogą do zniszczenia całkowitego cennych roślin.

W wilgotnym podłożu dochodzi do bardzo szybkiego rozwoju larw. Jednak takie warunki nie powodują zamierania całych roślin. Larwy wówczas żerują korzystają z organicznej materii, która jest zawarta w glebie. Problem się pojawia, gdy bezpośrednio po okresie dużej wilgotności dochodzi do przesuszenia się korzeniowej bryły. W zupełności wystarczy, że okres suszy trwa mniej więcej jeden do dwóch dni.

Ziemiórki poszukują natychmiast pożywienia, które zawierać będzie wodę. Najczęściej trafiają na korzenie młode, niezdrewniałe pędy oraz szyjki korzeniowe. W przypadkach skrajnych muchówki doprowadzić mogą do zniszczenia całkowitego systemu korzeniowego.

Do najbardziej zagrożonych roślin należą rośliny młode, u których dochodzi dopiero do drewnienia korzeni. Uszkodzone organy konkretnych roślin jak najbardziej są podatne na porażenie przez bakterie, wirusy oraz grzybowe patogeny. Dlatego zwalczenie owadów nie powoduje nawet rozwiązania problemu. Rośliny, które zaatakowane zostały, warto dokarmiać w przyszłości specjalnymi nawozami z fosforem, natomiast ograniczając azot.

Dorosłe osobniki oraz także larwy ziemiórek mogą zostać zwalczone domowymi sposobami. Świetna okaże się łyżka octu winnego w połowie szklanki wody. Poza tym dodaje się łyżkę płynu do naczyń oraz kurkumę. Zapach ten przyciąga owady, a płyn powoduje ich utonięcie. W sklepach znajdziemy również gotowe preparatu zwalczające ziemiórki. Wybór należy do nas.

Surfinia – co powinniśmy o niej wiedzieć?

Surfinia jest bardzo piękną rośliną. Charakteryzuje się ona zwisającymi oraz długimi pędami. Nie możemy zapominać o bujnym kwitnieniu. Nadaje się wręcz idealnie do wiszących doniczek oraz do skrzynek balkonowych.

Jak dokładnie wygląda surfinia?

Surfinia się charakteryzuje bardzo pięknymi kwiatami. Stanowią one największą ozdobę. Dzięki bardzo długim oraz zwisającym pędom prezentują się świetnie w doniczkach, które wieszane są pod zadaszeniem na tarasach oraz balkonach, a także w doniczkach balkonowych na balustradach. Surfinie posiadają liście w jajowatym kształcie. Są siedzące oraz także krótkoogonkowe. Cała roślina jest owłosiona oraz także wydziela lekki zapach. Kwiaty z kolei tej rośliny są kielichowate, o zrośniętych płatkach.

W sklepach znajdziemy odmiany surfinii o niesamowicie urozmaiconym zabarwieniu kwiatów. Paleta kolorów jest szeroka, od białego aż do ciemno fioletowego koloru. Surfie kwitną od czerwca, aż do jesienie. Zatem długo możemy się cieszyć jej kwiatami.

Cechy charakterystyczne surfinii

Poza samym zróżnicowanym kolorem kwiatów również warto zwrócić uwagę na całkiem inne cechy różnych odmian surfinii. Chodzi o takie cechy jak: odporność na bardzo niekorzystne atmosferyczne warunki, długość pędów, tempo wzrostu oraz także sama obfitość kwitnienia.

I tak na przykład genialne oraz przepiękne odmiany surfinii pochodząca z grupy Veranda nie mają już tak bardzo długich oraz zwisających pędów. Jednak za to pozwalają na uzyskanie niezmiernie foremnych kul. Wspaniale to wygląda w wiszących pojemnikach. Jednak wymagają osłoniętych miejsc. Wszystko z uwagi na to, że źle znoszą niekorzystne atmosferyczne warunki. Czasami walory niezwykle ozdobne poświęcić warto dla odporności oraz także wytrzymałości surfinii, co na stanowisku niekorzystnym uprawy dać może dużo lepszy wizualny efekt.

Zatem gdy zadaszenie nas naszym tarasem czy też nad balkonem, wybrać warto odporną na wiatr oraz na deszcze surfinie o nazwie Tailing Red. Wydaje się ona mieć naprawdę mało finezyjne, czerwone i jednobarwne kwiaty, ale za to rośnie bardzo dobrze i to całkiem niezależnie od pogody. Na rynku znajdziemy jednak także takie odmiany, które świetnie znoszą nie do końca idealne odmiany.

Po surfinie najlepiej udać się do dobrze wyposażone sklepu ogrodniczego. Nie tylko będziemy mieć duży wybór, ale także zapłacimy niewiele i będziemy mogli porozmawiać o samej uprawie z doświadczonymi ogrodnikami. Zatem nie szukajmy innym miejsc, w których kwiaty te możemy kupić. Od razu udajmy się do ogrodnictwa.

Czym jest lobelia?

Lobelia jest rośliną kwitnącą. Bardzo często jest wykorzystywana do dekoracji sezonowej tarasów oraz balkonów. Drobne białe, różowe bądź też niebieskie kwiatki lobelii mają delikatny pokrój i są w stanie zachwycić każdego z nas.

Lobelia – co musimy o niej wiedzieć?

Lobelia jest także zwana stroiczką. Jest to roślina jednoroczna. Pochodzi dokładnie z Afryki Południowej. Jest jednym z kwiatów najpopularniejszych, które sadzimy w pojemnikach na balkonach czy też na naszych tarasach. Wysokość rośliny wynosi między dziesięć a dwadzieścia pięć centymetrów. Roślina ta ma gładkie, cienkie oraz rozgałęzione bardzo silnie pędy. Liście same w sobie są lancetowate, małe, lekko błyszczące oraz gładkie.

Lobelia obficie kwitnie od samego początku czerwca, aż do później jesieni. Kwiaty należą do drobnych i są osadzone na samych szczytach pędów. Zależnie od odmiany mają kolor różowy, biały, niebieski czy też fioletowy w bardzo różnych odcieniach.

Kiedy do skrzynek balkonowych sadzić lobelie?

Do balkonowych skrzynek lobelię należy sadzić w drugiej połowie maja. Podczas sezonu lobelię musimy podlewać systematyczne pilnując, aby podłoże w naszej balkonowej skrzynce nigdy nie przeschło. Lobelie podczas sezonu możemy przycinać. Szczególnie gdy już roślina się staje mało atrakcyjna. Wówczas roślina powtórzy kwitnienie.

Wiemy już, że roślinę na balkon wystawia się w drugiej połowie maja. Wówczas mija już niebezpieczeństwo przymrozków. Podsychające oraz przekwitające rośliny przycinać można w sierpniu. Do tego warto je kilkukrotnie podlać oraz także zasilić płynnymi nawozami do kwitnących roślin. W takiej sytuacji zakwitną w sposób powtórny.

Pamiętajmy, że lobelia wymaga stanowiska słonecznego. Podczas opadów długotrwałych roślina traci woje zdobnicze walory. Podłoże, w którym rośnie ta roślina nie powinno nigdy przesychać. Jednak rośliny także nie mogą „stać” w samej wodzie, dlatego też gdy ją sadzimy w doniczkach nie wolno w żadnym wypadku zapominać o specjalnym drenażu.

Od początku kwitnienia podlewać należy lobelię płynnym nawozem, najlepiej takim, który jest przeznaczony do kwitnących roślin. Przed posadzeniem roślin podłoże powinniśmy wymieszać z działającym wolno nawozem otoczkowanym.

Lobelię rozmnaża się poprzez nasiona, które są wysiewane w lutym czy też w marcu do inspektowych skrzynek, które muszą być umieszczone w ciepłym miejscu, najlepiej na parapecie naszego okna. Nasiona powinny wykiełkować po dwóch tygodniach. Gdy sadzonki mają po dokładnie dwa listku delikatnie się pikuje do większych pojemników. Rozsadę się wysadza na miejsce stałe już w maju.

Sansewieria Moonshine – cóż to za kwiat?

Jest to przepiękna odmiana o dekoracyjnym, zielono-srebrzystym ulistnieniu. Roślina ta dorasta do około siedemdziesięciu centymetrów wysokości.

Charakterystyka Sansewieria Moonshine

Sansewieria Moonshine posiada bardzo długie, sztywne, lekko skręcone oraz szerokie liście o bardzo ostrych końcach. Liściowa blaszka jest w kolorze srebrzysto-białym. Jest ona zdobiona ciemnozielonym oraz wąskim obrzeżeniem. Na powierzchni dodatkowo się pojawiają nieregularne, delikatne oraz poprzeczne smugi. Liście wzniesione ku górze wyrastają niezwykle blisko siebie. Tym samym tworzą gęste, zwarte, jak i także wyprostowane kępy. Obserwować dodatkowo można kontrast pomiędzy świeżymi liśćmi wyrastającymi o barwie bardzo jasnej, a starszymi, które razem z wiekiem ciemniej delikatnie. Jest to roślina bardzo oryginalna oraz modna. Okazuje się ona efektowną ozdobą każdego z naszych wnętrz.

Sansewieria z uwagi na swoją bardzo mocną odporność na brak wody jest nazywana rośliną niczym z żelaza. W zasadzie to wszystkie odmiany tej rośliny łączy to, że adaptują się dobrze do niezmiernie trudnych warunków mieszkania. Nie jest im straszne suche powietrze. Nie przeszkadza im także mała ilość dziennego światła czy też niedobór wody. Zaletę niewątpliwą jest także wzrost powolny, co się wiąże z całkowitym brakiem konieczności przesadzania częstego. Są to także rośliny długowieczne. Nadają się dla amatorów, a także pasują do wnętrz nowoczesnych. Ich kolejną zaletą jest samo działanie, które oczyszcza powietrze z toksyn. Są to idealne rośliny domowe, które filtrują powietrze, a do tego wytwarzają bardzo duże ilości tlenu.

Jakie są walory Sansewierii?

Na pewni wśród walor możemy wymienić: wyprostowane, sztywne i dekoracyjne liście, barwę niesamowitą srebrzysto-białą, zwarte oraz gęsty pokrój, niewymagająca, łatwa w uprawie, odporna na niedobór światła, susze, szkodniki oraz na choroby.

Sansewieria nie jest rośliną wymagającą. Jest dosyć łatwa w uprawie. Co więcej jest oporna na suszę. Idealne dla niej stanowisko to stanowiska jasno ze światłem rozproszonym lub też stanowisko pół cieniste. Roślina ta nie toleruje samego nadmiaru wody. Właśnie dlatego powinniśmy jej zapewnić dobry drenaż.

Podłoże musi być próchnicze, żyzne oraz przepuszczalne. Roślinę należy dopiero podlewać, gdy ziemia jest przesuszona zupełnie. Zasilamy ją nawozem płynnym wieloskładnikowym co trzy do czterech tygodni. Musimy także pamiętać, że roślina ta wybaczy nam każde zaniedbanie, oczywiście poza zalaniem ilością nadmierną wody. Zniesie świetnie sam niedobór wody, światła, nawozu czy też za ciasną donicę i to nawet przez niezmiernie długie tygodnie.

Czarcie żebro i jego właściwości

Czy wiesz, że czarcie żebro wykazuje moczopędne działanie, a na dodatek antyoksydacyjne oraz odtruwające. Dzięki zawartości fenolowych kwasów działa w sposób żółciotwórczy oraz żółciopędnie. Wykazuje do tego właściwości przeciwreumatyczne oraz przeciwzapalne. Wyciągi z tejże rośliny pomagają w leczeniu trądziku, jak i także spojówek.

Czym jest czarcie żebro?

Czarcie żebro, czyli ostrożeń warzywny jest rośliną z astrowatej rodziny. Występuje głównie w Azji, Ameryce Południowej, północnej Afryce, jak i także w Europie. Głównie można ją znaleźć na podmokłych terenach, na łąkach czy też na torfowiskach. Jest to blina o niesamowicie silnym korzeniu w postaci kłącza. Nad ziemią są wyniesione łodygi, a na nich ząbkowane nierówno liście. Zarówno sama łodyga, jak i także liście są omszone, a meszek staje się po ususzeniu bardzo kłujący.

Ostrożeń jest nazywany czarcim żebrem z uwagi na bardzo specyficzny wygląd korzenia. Był niegdyś powszechnie dostępny w aptekach w Wielkopolsce oraz na Pomorzu czy też na targowiskach. Według ludowej medycyna roślina ta posiadała bardzo magiczną moc. Nawet krążyła pogłoska, że kąpiel w naparze z tej rośliny nawet odpędzała uroki złe.

Młoda roślina czy też kłącze są w pełni jadalne. W Japonii oraz w Indiach ostrożeń popularnie jest hodowanym warzywem z uwagi na zawartość wapnia, potasy, magnezu oraz także białka.

Nieco więcej informacji

Leczniczym surowcem jest samo ziele ostrożenia. Zbiera się je na początku kwitnienia. Jest to początek lipca. Liście się suszy w cieniu, w bardzo przewiewnym miejscu, pozbawiają je uprzednio liści czy też koszyczków kwiatów. Można je także suszyć w suszarniach, w których panuje temperatura około trzydziestu stopni Celsjusza.

Wyciąg z czarciego żebra jest stosowany jako moczopędny środek, antyoksydacyjny oraz także odtruwający. Fenelowe kwasy, które znajdziemy w jego składzie wywołują efekt żółciotwórczy oraz żółciopędny. Do tego wykazano także działanie przeciwzapalne, które jest bardzo porównywalne do acetylosalicylowego kwasy. Stosowany może być jako przeciwreumatyczny środek. Jest pomocniczy w reumatoidalnym zapaleniu stawów, dnie moczanowej oraz także mięśni.

Co ciekawe swoje zastosowanie znajduje także w kosmetyce chociażby jako świetna płukanka na wypadające włosy czy też na łupież. Wyciągi z czarciego żebra, które stosujemy zewnętrzne na pewno pomogą nam na: zapalenie spojówek, trądzik, wysypkę alergiczną, świąd skóry czy też na oparzenia słoneczne.

Jak widzimy właściwości są naprawdę szerokie. Warto w razie potrzeby zastosować tę roślinę, a na pewno nie będziemy żałować.

Ćma bukszpanowa – jak z nią walczyć?

Ćma bukszpanowa jest małym oraz inwazyjnym motylem. Owad ten pochodzi z Azji południowo-wschodniej. W Europie zaobserwowany został w roku 2007 w Holandii oraz w Niemczech. W Polsce także została stwierdzona jego obecność. Cały czas szkodnik ten rozprzestrzenia się.

Jak wygląda ćma bukszpanowa?

Ćma bukszpanowa ma białe skrzydła z obwódką brązową czy też jasnobrązowe z połyskiem fioletowym. Bardzo charakterystyczna jest biała plama znajdują się w części przedniej. Rozpiętość wynosi około 40 do 45 milimetrów. Same poczwarki szkodnika są zielone z paskami brązowymi. Jednak ich kolor się zmienia na ciemny brąz. Gąsienicy mają długość 4 centymetrów, a głowy są w kolorze czarnym.

Zniszczenia oraz lustracja

Ćmy bukszpanowe atakują nie tylko zwyczajny bukszpan, ale także innego rodzaju gatunki. Szkodnik atakuje liście poprzez ich obgryzanie ich brzegów, a nawet doprowadzając do zniszczenia całych powierzchni. Szkodnik uszkadzać może również korę. Tym samym dochodzi do zasychania oraz zamierania całkowitego rośliny. Niszczenie się rozpoczyna najczęściej od jej fragmentów najniższych.

Poszukiwanie bukszpanowej ćmy powinno rozpocząć się w wegetacyjnym sezonie. Raz na jakieś dwa tygodnie należy przeglądać gałązki oraz sprawdzać wszelkie obszary wewnątrz rośliny, ponieważ to tak występują najczęściej jajka szkodnika. Są niejednokrotnie ukryty bardzo głęboko w roślinie. Z jaj się wylegają gąsienice. Niszczą one liście oraz także wytwarzają przędzę. Larwy się przepoczwarczają w dwóch sklejonych ze sobą przędzą liści. Zimują z kole w samych kokonach przędzy. Akurat to jest niesamowicie charakterystyczne dla ćmy bukszpanowej. W momencie pojawienia się szkodnika wytrząsać można roślinę oraz zbierać gąsienice, które nam wypadną na ziemię, a później należy je spalić.

Rozwiązanie na bukszpanową ćmę

Na rynku znajdziemy wiele środków, które radzą sobie z ćmami bukszpanowymi. Świetne są również pułapki. To one umożliwiają monitorowanie pojawienia się ćmy czy też jej wyłapywanie. Pułapka jest wyposażona w feromon o najwyższej jakości. Wabi on samice dorosłe szkodnika bezpośrednio do wnętrza zbiornika.

Środki różnego rodzaju mają wysoką skuteczność, ponieważ wabią one samców ćmy. Wynika z doświadczeń, że ma ona o wiele dłuższy czas działania, aniżeli inne feromony, które są dostępne na naszym rynku. Pułapka jest niesamowicie prosta w obsłudze. W środku znajdziemy koszyczek, w którym jest umieszczany feromon. Całe urządzenie się zawiesza przy pomocy sznurka w zasadzie w dowolnym miejscu.

Czym jest kocanka włochata

Czy spotkałeś się z taką rośliną jak kocanka włochata? Jeśli nie to warto ją poznać. Jest naprawdę fantastyczna.

Kocanka włochata i jej odmiany

Kocanka włochata jest rośliną wieloletnią. Pochodzi bezpośrednio z najcieplejszych rejonów świata, a więc z Afryki. Z uwagi na brak całkowity mrozoodporności w klimacie naszym, była traktowana jako jednoroczna roślina. Niekiedy wprawdzie udaje się kocankę przetrzymać w domowych warunkach do kolejnego sezonu, ale nie zawsze jest w stanie zachować swój atrakcyjny oraz ładny wygląd.

Główne ozdobne walory kocanki włochatej są płożące się czy też zwisające pędy. Są do tego pokryte gęsto niewielkimi oraz owłosionymi całkowicie liśćmi owalnymi. Zależnie od odmiany liście mogą mieć różne barwy.

Może to być kolor srebrzysto-szary. Jest to kocanka o intensywnym najbardziej wzroście. Możemy się spotkać także z barwą zielono-żółtą czy też jasną żółtą. Ta ostatnia charakteryzuje się słabym wzrostem oraz także zwartym pokrojem.

Zależnie od odmiany kocanka włochata dorasta zależnie od odmiany do wysokości pomiędzy trzydzieści a sześćdziesiąt centymetrów. Jest to znakomita wręcz balkonowa roślina. Sprawdzają się doskonale w różnych doniczkowych kompozycja, wypełniając jednocześnie wszelkie wolne przestrzenie. Niektóre spośród kocanek włochatych można sadzić także na rabatach, jako rośliny sezonowo okrywowe.

Jak uprawiać kocanki?

Kocanki włochate rosną najlepiej na słonecznym stanowisku. Do tego musi to być stanowisko ciepłe. W cieniu niestety kocanki włochate mają tendencję do wyciągania pędów oraz są niezmiernie podatne na różne choroby. Ziemią dla nich najodpowiedniejszą powinna być przepuszczalna, żyzna oraz wilgotna stosunkowo. Odczyn preferowany podłoża to odczyn obojętny czy też lekko kwaśny.

Kocanka włochata nie lubi kompletnie zalewania. Wówczas gniją im korzenie. Nie lubi także przesuszania. Liście wówczas bardzo szybko więdną. Kocankę włochatą należy rozmnażać poprzez wierzchołkowe sadzonki pędowe, które są pobierane oraz ukorzenione najlepiej na przedwiośniu. Oczywiście bezpośrednio z roślin, które są przetrzymywane w pomieszczeniach. Niekiedy kocanki włochate zakwitają, ale ich kwiaty raczej nie mają dekoracyjnej wartości.

Jak widzimy na powyższym uprawa nie jest wcale zbyt trudna. Musimy jednak zagwarantować naszym roślinom odpowiednie warunki. Wykonując to zadanie możemy powiedzieć sobie jasno, że za nami jest już połowa sukcesu. Warto pokusić się o rozszerzenie swojej kolekcji o tę właśnie roślinę. Nie będziemy żałować tej decyzji.

Sztuczne storczyki – świetna alternatywa dla storczyków naturalnych

Sztuczny storczyk prezentować się może naprawdę przepięknie. Szczególnie, że ostatnimi czasy sztuczne kwiaty robione są z coraz to większą precyzją, a więc wyglądają jak żywe. Nie umywają się oczywiście do storczyków prawdziwych, ale mają naprawdę bardzo dużo zalet. Czy storczyki sztuczne mają szansę na zastąpienie żywych?

Sztuczne storczyki – genialna ozdoba pomieszczeń

Sztuczne storczyki mają niesamowicie wiele zalet. Jest to rozwiązanie wręcz idealne nie tylko dla osób, które w uprawie roślin nie mają doświadczenia. Storczyki niestety są dosyć trudne w uprawie. Prezentują się bardzo ładnie jedynie podczas kwitnienia. Później, gdy pozostają jedynie liście ciemnozielone roślina traci urok swój. Sztuczne storczyki mają przewagę, że dekoracyjne są przez cały rok.

Jest to ponadto świetny sposób na ozdobienie pomieszczeń, w których niestety uprawa roślin jest trudna na warunki nieodpowiednie. Kwiaty sztuczne kompletnie nie potrzebują słońca, nawilżania powietrza, ani też temperatury. Można je umieścić w pokojach, które są zorientowane na stronę północną lub też w ciemnych korytarzach. W doniczce będą wyglądać niczym prawdziwe. Taki sztuczny storczyk jest naprawdę niezmiernie ozdobny.

Zainteresowanie kwiatami sztucznymi wzrasta w okresie zimy oraz jesieni. W tymże czasie kwitnie niewiele roślin doniczkowych domowych. Chociażby właśnie z tego względu powinniśmy sięgnąć po storczyki sztuczne w doniczce – staną się ozdobą najciekawszą oraz także rozświetlą miesiące zimowe. Storczyki te są bardzo trwałe. Możemy używać ich spokojnie przez bardzo wiele sezonów.

Czy sztuczne kwiaty są w złym guście?

Do tejże pory ozdabianie mieszkań kwiatami sztucznymi uważane było za nieszczególnie gustowne, aby już nie powiedzieć, że się ocierało o kicz. Wynika to chociażby z tego, że jeszcze nie tak dawno kwiaty sztuczne były bardzo słabej jakości. Źle wykonane, które zrobione były z materiałów sztywnych, ze śladami kleju oraz nitkami wystającymi, na pierwszy rzut oka widać było, że nie są one prawdziwe. Storczyk sztuczny wyglądać jak może jak żywy.

Obecnie jednak kwiaty sztuczne przypominają dzieła sztuki miniaturowe. Są piękne, a do tego odwzorują idealnie rzeczywistości. Do tworzenia ich wykorzystywane są najnowsze technologie oraz także materiały. Niektóre z nich są ręcznie robione. Kwiaty rękodzielnicze wykonane są z możliwie największą starannością. Nie jest to jedynie zwykła ozdoba, ale unikatowy wyrób. Możemy mieć pewność, że nikt nie będzie miał identycznego storczyka jak my.